Petit Cours primaire d’Esperanto/Leçon 38
TRENTE-HUITIÈME LEÇON
Les mots simples en es.
(Possession.)
| Ies[1] | De quelqu’un, d’une personne quelconque. | |
| Kies | De qui ? à qui ? de quelle personne ? dont. | |
| Ties | De telle personne, à un tel. | |
| Ĉies | De chaque personne, à chacun. | |
| Nenies | D’aucune personne, à personne. |
Pour interroger on emploie le mot ĉu (est-ce que), toutes les fois qu’on ne fait pas usage d’un mot simple commençant par le radical ki (kia, kial, kiam kie, kiel, kies, kio, kiom, kiu)
VERSION
Kies estas tiu objekto ? — Nenies, aŭ, vi volas, ĉies. — Certe, estas ies tiu libro. — Kies estas tiu domo ? Ĝi estas ties, kies fraton vi vidis hieraŭ. — Kiu difektos al li eĉ unu haron, ties karnon mi disŝiros je pecoj (Z.).
THÈME
Ce siège est-il à quelqu’un ? — Non ; à personne. — Donnez à chacun quatre noix. — À qui est la maison ? — À un tel. — Est-ce que vous partirez bientôt ? — Oui monsieur. — À qui est le chapeau ? — Est-ce que c’est le vôtre ? — Nullement.
EXERCICE DE RÉVISION ET DE RÉCITATION
Expliquer grammaticalement, traduire par écrit et apprendre par cœur le texte de la 1re strophe de La Vojo, page 74.
PHRASES USUELLES
| Fin de lettre. — Fino de letero. | |
| 121. Veuillez agréer, monsieur, mes cordiales salutations. | 121. Bonvolu akcepti, estimata sinjoro, miajn korajn salutojn. |
| 122. Veuillez agréer, madame, l’expression de mon profond respect. | 122. Bonvolu akcepti, sinjorino, la esprimon de mia profunda respekto. |
| 123. Je vous serre la main cordialement. | 123. Mi kore premas vian manon. |
| 124. Croyez, cher monsieur, à ma très haute estime. | 124. Kredu, kara sinjoro, je mia tre alta estimo. |
| 125. Recevez, monsieur, l’assurance de mes meilleurs sentiments. | 125. Akceptu, sinjoro, la certigon de miaj plej bonaj sentoj. |
| 126. Agréez, mademoiselle, l’expression de mon très respectueux dévouement. | 126. Akceptu, fraŭlino, la esprimon de mia tre respekta sindoneco. |
| 127. Votre humble serviteur. | 127. Via humila servanto. |
| 128. Fidèlement à vous. | 128. Fidele via. |
| 129. Amicalement et de tout cœur vôtre. | 129. Amike kaj tutkore via. |
RÉCITATION
Tra densa mallumo briletas la celo
Al kiu kuraĝe ni iras.
Simile al stelo en nokta ĉielo
Al ni la direkton ĝi diras.
Kaj nin ne timigas la noktaj fantomoj,
Nek batoj de l’ sorto, nek mokoj de l’ homoj,
Ĉar klara kaj rekta, kaj tre difinita
Ĝi estas la voj’ elektita.
Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝante,
Ni iru la vojon celitan !
Eĉ guto malgranda, konstante frapante
Traboras la monton granitan.
L’espero, l’obstino kaj la pacienco —
Jen estas la signoj, per kies potenco
Ni paŝo post paŝo, post longa laboro,
Atingos la celon en gloro.