Petit Cours primaire d’Esperanto/Leçon 05
CINQUIÈME LEÇON
L’adverbe.
L’adverbe est un mot invariable que l’on joint à un autre mot pour en modifier le sens.
Il y a deux sortes d’adverbes : 1o les adverbes dérivés qui sont formés par l’adjonction de e à une racine ; 2o les adverbes par nature qui sont soit des mots simples (voir tableau, page 59), soit d’autres mots que l’usage apprendra, tels que : nun, maintenant ; hodiaŭ, aujourd’hui ; morgaŭ, demain ; tuj, aussitôt ; baldaŭ, bientôt ; jam, déjà ; ankoraŭ, encore ; ofte, souvent ; ĵus, à l’instant ; etc. (voir page 88).
VOCABULAIRE
Noms. — Fremdulo, étranger ; ŝipo, vaisseau ; instruisto, instituteur.
Adjectifs qualificatifs. — Honesta, honnête ; kuraĝa, courageux.
Verbes. — Vojaĝi, voyager ; lerni, apprendre ; legi, lire ; iri, aller ; resti, rester ; skribi, écrire.
Adverbes. — Rapide, rapidement ; facile, facilement ; volonte, volontiers ; flue, couramment (langage) ; ĝoje, joyeusement ; multe, beaucoup ; danĝere, dangereusement ; bone, bien.
Autres mots. — Sed, mais ; kun, avec ; jen, voici, voilà.
VERSION
La patro kaj la filo vojaĝas kune. — La hundo trinkas rapide. — La fremdulo lernas facile. — La knabo ludas volonte. — La lernanto laboras kuraĝe. — La koko kantas bele, sed la homo parolas flue. — Jen estas la vojo.
THÈME
Le voisin parle couramment. — Le vaisseau va rapidement. — L’instituteur écrit bien. — Je désire beaucoup être un honnête homme. — Lisez-vous bien ? — Voici le livre de l’enfant.
LECTURE
La malfeliĉa infano rakontis al ŝi naive ĉion, kio okazis al ŝi, kaj, dum si parolis, elfalis el ŝia buŝo multego da diamantoj. « Se estas tiel, diris la patrino, mi devas tien sendi mian filinon. Marinjo, rigardu, kio eliras el la buŝo de via fratino, kiam ŝi parolas : ĉu ne estus agrable havi la saman kapablon ? Vi devas nur iri al la fonto ĉerpi akvon ; kaj kiam malriĉa virino petos de vi trinki, vi donos ĝin al ŝi gentile. »