A. — Vestu vin rapide kaj ne prenu tiun malbelan sed tiun ĉi novan ĉapelon ! — Kiu el vi, junulinoj, iras kun mi
en la magazenon de novaĵoj ? Ni ĉiuj irus volonte kun vi, sinjorino, se ni estus vestitaj, sed ĉar neniu el ni intencis eliri hodiaŭ, ni tute ne estas pretaj. — Mia patro devigas min purigi ĉiumatene miajn malpurajn ŝuojn. — Ni pagos ĉiun el tiuj silkaj kravatoj aparte. — Kiajn naztukojn vi volas aĉeti ? Mi ilin prenos tiajn, kiaj ili estas.
B. — La fraŭlino, kies belegajn orajn juvelojn ni admiris, edziniĝos baldaŭ. — Kies estas tiu ĉi cigarujo ? Nenies, almenaŭ nenies, mi kredas, en la kafejo. — Kion vi volas diri al mi ? Nenion. — La junularo en tiu ĉi vilaĝo konsistas el kelkaj junuloj kaj multaj junulinoj.— Prenu la sapon el la sapujo kaj lavu vian vizaĝon kaj viajn manojn. — Tiu ĉi silka robo estas pli eleganta ol tiu lana, sed vi estas ĉarma en kia ajn vesto.
A. — À qui est ce tablier bleu ? Il est peut-être à la pauvresse que nous vîmes hier près de la porte de notre jardin. — Ces enfants deviendront ce que vous les ferez. — Ce gilet de laine est devenu trop petit parce que j'ai beaucoup grossi. — Ce jeune homme sait tout, du moins il le croit. — En (= par) quoi cela intéressait-il un homme tel que votre père ? — Voici quelques belles montres, laquelle voulez-vous, celle-ci ou celle-là ?
B. — À qui sont les rubans rouges qui sont dans le chiffonnier ? À personne, ou, si vous voulez, à tout le monde. — Ce vieillard achèterait des vêtements neufs, s'il était (= serait) moins avare. — Ces jeunes femmes préféraient de simples étoffes de laine à (= pli ol) des étoffes riches de soie ou de velours ; elles n’avaient pas de bijoux ou seulement une jolie broche d'argent. — Où avez-vous mis votre montre d'or ? Dans la poche de mon gilet noir
