Page:Tertullien - De praescriptione haereticorum, trad de Labriolle, 1907.djvu/36

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

culiers qu’il en fait état, pour en finir sur tel article où la discussion risquerait de s’éterniser[1]. Le plus souvent, il n’en parle que comme une machine de

    mann, p. 126, l. 3) : « Solemus haereticis compendii gratia de posteritate praescribere. In quantum enim veritatis regula prior, quae etiam futuras haereses praenuntiavit, in tantum posteriores quaeque doctrinae haereses praejudicabuntur, quia sunt quae futurae veritatis antiquiore regula pronuntiabuntur ». 14o  Adv. Praxean, ii (Œhler, II, 655 ; Kroymann, p. 229, l. 14). Il vient de citer la règle de foi : « Hanc regulam ab initio Evangelii decucurisse, etiam ante priores quosque haereticos, nedum ante Praxean hesternum, probabit tam ipsa posteritas omnium haereticorum quam ipsa novellitas Praxeae hesterni. Quo peraeque adversus haereses jam hinc praejudicatum sit id esse verum quodcumque primum, id esse adulterum quodcunque posterius. Sed salva ista praescriptione ubique tamen propter instructionem et munitionem quorundam dandus est etiam retractibus locus, vel ne videatur unaquaeque perversitas non examinata, sed praejudicata damnari. » 15o  De Carne Christi, ii (Œhler, II, 428). Il prouve à son adversaire (c’est encore à Marcion qu’il s’en prend) que sa première foi, celle à laquelle il a renoncé, venait de la tradition et était par conséquent la bonne : « Igitur rescindens quod credidisti, jam non credens rescidisti, non tamen quia credere desisti, recte rescidisti, atquin rescindendo quod credidisti probas ante quam rescinderes aliter fuisse. Quod credidisti aliter illud ita erat traditum. Porro quod traditum erat, id erat verum, ut ab eis traditum quorum fuit tradere… Sed plenius ejusmodi praescriptionibus adversus omnes haereses alibi jam usi sumus. »

  1. Voir plus haut les textes 7o , 8o , 9o .