î4 SALLUSTIl EPISTOLAE.
famâ factisque fortibus nobilis ignobilem anteibaL Humillimus quisque, in arvis autmilitiâ, nullius honestae rei egens, satis sibi satisque patriae erat, Sed ubi eos, pauUalim expulses agris, inertia atque inopia incertas domos habere subegit ; coepêre aliénas opes petere, libertatem suani cum republicâ venalem habere. Ita paullatim populus qui dominus erat et cunctis gentibus imperitabat, dilapsus est ; et pro communi imperio, privatim sibi quisque servitutem peperit. Haec igitur multitude primum malis moribus imbuta, deinde in artes vitasque varias dispalata^ nullo modo inter se congruens, parum mihi quidem idonea videtur ad capessendam rempublicam, Ceterum , additis novis civibus, magna spes me tenet fore ut omnes expergiscantur ad libertatem : quippe quum illis libertatis retinendae, tum his servitutis amittendae cura orietur. Hos ego censeo permixtos cum veteribus novos, in coloniis constituas : ita et res militaris opulentior erit ; et plèbes bonis negotiis impedita, malum publicum facere desinet.
•
Sed non inscius neque imprudens sum , quum ea res agetur, quae saevitia, quaeve tempestates hominum nobilium futurae sint ; quum indignabuntur omnia funditus misceri, antiquis civibus
