Page:Recueil général des anciennes lois françaises, tome 12.djvu/245

Cette page n’a pas encore été corrigée

DUPBAT, CHANCELIER. — NOVEMEHE l525. qSj

ciuni evocetur, seu ne judiccs à sede praedictâ deputali extra civitatem vel diœcesim in quibus deputati fuerint contra quoscumque procedere aut alii vcl aliis vices suas committere pra ;sumant et de duabus diaetis in concilio generali édita ac aliis constitutionibus et ordinationibns aposfolicis quodque tu fili Guillelmc, de pcrsonis quibus hujusmodi causa ? commilti possint non sis contrariis quibuscumque aut si bœreticis adhasrentibus, i’autoribus, receploribus et aliis prœfatis vel quibusvis aliis cominuniter, vel divisim a dicta sit sede indultum quod inteidici , suspendi vel excommunicari aut extra vel ultra certa loca ad judicium evocari non possent ; per litterasapostolicas non facientes plenam et expressam ad de verbo ad verbuni de indulto hujusmodi mentionem, et quibuslibet aliis privilegiis et litteris tam apostolicis quàni regalibus sub quibuscumque tenoribus singulis prœfatis concessis per que pra^sentium litteraruniet vestrae jurisdiclionis in praeraissis executio quomodolibet impcdiri vel differri possit quœ quoad hoc ipsis aut alicui illornni nullatenus suffragari posse vel debere decernimus.

Datum Romae, apud Sanctum-Petrum, anno incarnalionis dominicae i5a5, lO" kalend. junii, pontificatus nostri anno secundo.

No 129. — Déclaration portant que le parlement de Paris continuera ses fonctions malgré les vacances.

Donzère, 20 août 1525 ; enregistré au parlement de Paris le 19. (Vol. coté L, fo 57.)


No 130. — Édit portant que le dauphin prendra la qualité de roi, et sera oint et couronné  [1].

Madrid, novembre 1525. (Ordonn. I, 91.)


François, etc. Comme le roi éternel, régnant par puissance invincible sur le ciel et la terre, nostre sauveur et rédempteur

  1. Cet acte est resté secret jusqu’en 1527, qu’il fut communiqué aux notables dans un lit de justice. Ces lettres furent adressées au parlement de Paris par le roi, lors de sa captivité. Fait prisonnier à Pavie le 24 février, après Pâques, il fut conduit à Madrid, où il resta jusqu’en mars 1526. Ce fut dans cet intervalle que, découragé