EX WILLIELMI MÀLMESBURÏENSIS
p
An. 1090. fë
q
n
Y
n
e
P
s<
ti
Jl
b
q
An. 1091. fî
fi
n
a
Pag. 1S6.
An. 1100. p
P
V
e
h
Il
.n. soi ;- n
dum. g,
e
n
n
.Jl. statim. n
il
l
P
À
n
An. M00. c
f. amor. t<
eodem loco Henricus libéré custodjtus est, ne servatoruni diligentiam effugio A luderet. Post médium aimum laxatus, fratri Willielmo invitanti servituruni se obtulit ; at ille nihilo modestiùs ephehum remunerans, plus anno in anihus ` sponsionibus egentem distulit. Quapropter Roberto emendationem facti per nuntios promittente Normanniam venit, amborum fratrum expertus insidias. Nam et Rex pro repuisa iratus, ut retineretur frustra mandarat ; et Comes accusatorum lenociniis mutatus, voluntatem verterat, ut blanditiis attrectatum non ita facile mitteret. Verùm ille Dei providentiel et sagaci suâ diligentiâ cuncta evadens pericula occupatione Abrinéarum et quorumdam castellorum, coegit fratrem libenter paci manum dedere nec multo post Willielmo veniente in Normanniam, uti se de fratre Roberto ulcisceretur Comiti obsequelam sùam exhibuit Rotomagi. Proventus denique regios eo interdiu venientes, qui dolo civium totam jamprîdeni occupaverant urbem, probè expulit admonito B per nuntios Comite, ut ille a Fronte propelleret quos ipse a tergo’urgeret. Undè factum est ut Conanum quemdam proditionis apud Comitem insimulatum quem ille vinculis irretire volebat, arbitratus nihil calamitosius posse inferri misero quàm ut exosum spiritum in ergastulo tralieret hune ergo Conanum Henricus suœ curœ servatum iri postulavit. Quo concesso, in superiora Rotomagensis turris eum duxit, jussoque ut latè circumposita diligenter ex arcis edito specularetur sua per ironiam omnia futura pronuntians inopinum ex propugnaculo deturbans in subjectam Sequanam praecipitavit comitibus qui secum aderant pariter impellentibus protestatus nullam vitœ moram deberi traditori quoquomodo alieni hominis posse tolerari injurias illius vero qui jura tus fecerit hominium, nullo modo posse differri supplicium, si fuerit probatus perfidise. Parùm hic labor apud Robertum valuit, virum animi mobilis, C qui statim ad ingratitudinem flexus benè emeritum urbe cedere coegit. Illud fuit tempus quo, ut supra lectum est, apud Montem S. Mehaelis ambobus fratribus Henricus pro sui salute simul et gloria restitit. Ita cùm utrique germano fuerit fidelis et efficax ; îlli nullis adolescentem possessionibus dignati ad majorem prudentiam sévi processu, penuriâ victualium informabant. Occiso vero Rege Willielnio, ut supra dictum est, post justa funeri regio persoluta, in Regem electus est aliquantis tamen antè controversiis inter Proceres agitatis atque sopitis, annitente maxime Comite Warwicensi Hemico viro integro et sancto, cujus familiari jamdudùm usus fuerat contubernio. Itaque edicto statim per Angliam misso., injustitias a fratre et Ranulpho institutas prohibuit, pensionum et vinculorum gratiam fecit ; efifœiniiiatos curiâ propeîlens, lucernarum usum noctibus in curia restituit, qui fuerat tempore fratris inter- D missus ; aliquarlun moderationem legum revocavit in solitum sacramento suo et omnium Procerum ne luderentur corroborans. Lsetus ergo dies visus est rewescere populis cum post tot anxietatum nuliila serenarum promissioniim infiilgebant lumina. Et ne quid profecto gaudio accumulato abesset Ranulpho nequitiarum fsece tenebris ergastular’zbus incl’uso propter Anselmum pernicibus nunciis directum [est]. Quapropter certatim plausu plebeio concrepante, in Regem coronatur Londonise, Nonis Augusti, quarto post obitum fratris die. Hsec eo studiosiùs celebrabantur ne mentes Procerum electionis quassarentur pœnitudine quod ferebatur rumor Rodbertum Normanniœ Comitem ex Apulia adventantem jamjamque affore. Nec multo post, suadentibus amicis ac maxime Pontifîcibus ut, remotâ voluptate pellicum, legitimum amplecteretur connubium, die S. Martini accepit Mathildam filiam Malcolmi Régis Scottorum, cujus amori jampridem animum impulerat parvipendens dotales divi- E tias, dummodo diu cupitis potiretur amplexibus. Erat enim illa licèt genere sublimis, utpotè Regis Edwardi ex fratre Edmundo abneptis, modica ? tamen domina supellectils utroque tune. parente pupilla. Robertus interea Normanniam veniens Comitatum suum obsistente nullo recepit. Quo audito, omnes penè hujus terrœ Optimates fidei Regi juratœ transfuga ? fuere, quidam nullis extantibus causis, quidam levibus occasiunculis emendicatis, quod nollet iis terras quas relient, ultro pro libito eorum imper- • tiri. Soli Robertus filius Haymonis, et Ricardus de Recuers et Rogerius Bigod, et Robertus Comes de Mellento cum fratre Henrico, justas partes fbvebant. Cseterùm omnes vel clam pro Roberto, ut Rex fieret, mittere ; vel
