Page:Recueil des historiens des Gaules et de la France, tome13.djvu/94

Cette page n’a pas encore été corrigée

EX WILUELMÏ MALMESBURIENSIS.


denique Willielmum Comitem Pictavensem («) in insidias Turcomm inductum a An. HOi. et Lx. millibus armatorum privatum, penè solum effugere permisit indignatus super ejus responso, quo Grœco negaverat hominium. Ipsum postremo Boamundum posteriori tempore contra se venientem ut injurias peregrinorum ulcisceretur, bis terque insidiis impetivit. Sed cùm parùm promoveret Guidone fratre et toto penè spoliavit exercitu, notis artibus toxica vel fluminibus vel vestibus infundens

^iJge" Jam verô mense Septembri Robertus Normannorum Comes frater Wilan. lielmi Regis cujus titulum hic liber gestat iter illud adoriri gestiens habuit socios Robertum Flandrensem Stephanum Blesensem sororis maritum omnes y amplse prosapiaê Comites et quibus virtus citra genus non erat. Parebant eis Angli et Normanni et Occidentales Franci et Flandriœ et omnium populorum cunei, qui ab Oceano Britannico usque ad Alpes mediterraneo tractu jacent. B Pag. 183. Robertus, filius Willielmi Anglorum Regis primi natus in Normannia spectatœ jam virtutis habebatur adolescens quando pater Angliam venit fortitudinis probataEt quamquani exilis corporis et pinguis aqualiculi. Inter bellicas patris alas exerevit primsevo tyrocinio, parenti in omnibus morem gerens verumtamen juventae viridem indutus calorem Normanniam se a patre adhuc vivente fatuorum sodalium instinctu impetrare posse speravit. Quod cùm ille negasset, terrisonœ vocis roncho juvenem abigens iratus abscessit Robertus, An. 1079. multisque assultibus patriam infestavit primo quidem excutiente genitore cachinnos et subindè dicente « Per resurrectionem Dei, probus erit Robelinus » Curta-ocrea ». (Hoc enim erat ejus cognomen, quod esset exiguus cœterùm niliil habens quod succenseres quia nec illepidœ fbrmœ nec infaceti eloquii nec virtutis imbecillae nec enervis erat consilii. ) Posteriùs verb Rex adeo efferâ C succensus est ira ut eum et benedictione ultimâ et hœreditate fraudaret Anglicâ, Comitatu tantùm Normannise, aegrè licèt et improbè, retento. Post An. 1096. novem annos Jerosolymitanse vise laboribus periculum suœ fbrtitudinis fecit et in multis quidem mirabilis apparuit, ut nunquam a Christiano vel Pagano potuerit ex équité pedes fieri tum vero maxime in bello Antiocheno cujus ipse victoriam pulchrâ experientiâ nobilitavit. Ita Robertus Jerosolymam veniens indelebili macula nobilitatem suam respersit, quod regnum consensu omnium sibi utpote Regis filio (b) delatum recusaret, non reverentiœ ut fertur, contuitu, sed laborum inextricabilium metu. Verumtamen patriam reverso, in qua licenter se delicatis voluptatibus inserviturum putaverat affuit pro hac culpa ut credo Deus misericorditer ubique sœviens ^t omnes ejus dulcedines amarissimis offensionibus offuscans sicut consequenti scripto palàm fiet. D Uxorem filiam Willielmi de Conversana quam rediens in Apuliam duxerat, cujus elegantissimae speciei prodigium vix ullius disertitudinis explicabit coAn, 1103. natus, post paucos annos morbo amisit, deceptam ut dicunt, obstetricis consilio, quae pro affluentis lactis copia puerperaâ mammas strictâ prîeceperat illigari fasciâ (c). Sed accessit tantorum malorum grande solatium filius ex conjuge susceptus, qui Willielmus dictus vaticinio nominis aviti spem egregise indolis aleret in posterum. Pecuniam infinitam, quam socer ejus dotis nomine annumerarat, ut ejus commercio Normanniam exueret vadimonio, mimorum et nebulonum sinibus ita ingessit, ut pauculis diebus nec nummus superesset. Pag. 151. Praecipitavit quoque ejus infamiam inconsultus adventus in Angliam, ut regnum .Henrico fratri eriperet sed desertorum qui eum imitaverant destitutus auxilio germani paci facile acquievit, utriusque partis ducum arbitrio trium millium E an. loi. marcarum annuum donum ab Anglia verbo tenus habiturus Nam promiserat ista Rex non daturus sed fratris facilitatem non nesciens, blandam credulitatem luserat, dum interim calor bellicus defervesceret. Porro ille quasi cum fortuna tum itidem affirmant Ordericus Vitalis Alberi- » tis et Hugo Magnus et Stephanus Blesensis eus aliique chronographi, Galli et Angli. Verùm illi » antiquae discessionis improperium novâ et excosilentio revincuntur Guillelmi Apuli et Romualdi » gitatâ virtute sarcire cupientes ». Sic idem WillielSalernitani, quorum potior hac in re auctoritas. Hi mus Malmesburiensis pag. 149. Ordericus Vitalis quippe nihil nisi vulgare in Guiscardi morte animad- trecenta armatorum millia Pictaviensi Comiti adha ?vertunt. sisse tradit.

(a) « Willelmus Cornes Pictavensis Jerosoly- (b) Eamdem ob causam Hugo Magnus Philippi » mam perrexit multa secum ducens agmina ut Francorum Regis frater in Regem assumi debuisset » aestimarentur Lx millia militum et multô plura verùm is Antiochiâ inglorius abscesserat. » peditum. Ivit cum eo Stephanus Cornes Burgun- (c) Sibyllam, Roberti Normanniœ Ducis conjugem, » diœ et Hugo Lizinianensis frater Raimundi Comi- veneno sublatam tradit Ordericus Vitalis. certaret,