EX GESTIS ABBATUM TRUDONENSIUM.
Pag. 673.
LrB. V.
Pag. 674.
Lm. VI.
Pag. 673.
Pag. 677.
Pag. 678.
partibus et quoniam moituo Henrico Episcopo, nulloque alio ei substituto A non erat qui Ecclesiastiese rei resisteret viribus etiam sœcularibus neque ipse etiam Dux eum offendere auderet) Luiponem in Abbatiam nostram restituit, Fratribus ita volentibus, laicisque partim assentientibus partim contradicer-e non audentibus. Nunc vero quidam Canpnicus S. Lambert ! Otbertus nomine, Prsepositus in eadem civitate in Monasterio S. Crucis, jamdudùm ad Imperatorem in Longobardiam profectus fuerat spe adipiscendi Episcopatum Leodiensem, sicut et adeptus est. Videns ergo Luipo opportunitatem temporis ad confirmandum se in Abbatia nostra circa Autumnum et ipse ad Imperatorem in Longobardiam profectus est. Obiit autem Kalendas Augusti vix post consecrationein sua m vivens in Abbatia duobus annis.
Interea necdum cessante dissidio quod erat inter Metensem Episcopum et Imperatorem Henricum, Imperator partem illam dominicalem quam Metensis B Episcopus apud nos habere videbatur tradidit in beneficio Comiti Arnulfo de Los quod indigne ferens Henricus Cornes de Lemburg quoniam major apud nos erat Advocatus introivit oppidum nostrum cum aliquantis equitibus, usurpans sibi quod Cornes Arnulfus in eo habere videbatur. Interea Cornes Arnulfus collecta suorum ingenti multitudine Comitem Henricum aut in oppido nostro occidisset, aut dedecorosè ejecisset nisi orantem ita suppliciter per nuncios suos Cornes Godefridus dé Lovanio qui postea Dux exstitit, interponendo se illum eripuisset. Quis referre totum queat quibus quantisque malis distracta tune temporis bona Ecclesiae nostrae aut prorsùs in perpetuum sunt nobis sublata aut nimiâ longâque ajEHictione nobis penè ampliùs inutilia reddita ? Nam Dux Godefridps, qui postea Rex Hierosolymorum ibidem obiit, nostra sibi quœqueerant in Hasbania in Trestebant servire ad libitum faciebat Comes Henricus quae erant C eirca et ultra Mosam, et in Ripuaria et circa Rhenum Cornes Henricus Pala- Y tinus quœ habere videmur super Mosellam
Anno igitur ab Incarnatione Domini iixcix post longas et diuturnas mortes, quibus a domno Abbate Adelardo secundo usque ad ea tempora (a) de Ecclesia S. Trudonis omnis dcinia desperaverat quidam Theodericus ejusdem loci antea nutritus ad eamdem Ecclesiam regendam a domno Otherto Episcopo et primis Leodiensium tertiis jam missis litteris a Flandria Monasterio scilicet Gandœ, tandem est revocatus nescio magis an coactus et Nonas Martii Presbyter et Abbas loci nostri consecratus.
Primo tempore introitûs ejus in Abbatiam gravissimus persecutor fuit ei Cornes Gislebertus de Duram Advocatus noster, quem nunquam potuit placare, nisi damnosa Ecplesias pecunia pro eo intercurreret. Praeterea Heinricus de Lemburg D major noster Advocatus, supradictum illum Herimannum, qui per ^iolentiam, non potens Abbatiam nostram quam invaserat tenere ad eum patrocinii causâ confugerat, in malunr nostrum recipiens custodiebat. Accidit interea turbato vehementissimè regno et sacerdotio ut Henricus tertius Romanorum Imperator Augustus traditis filio sequè Henrico vocato Imperialibus insigniis abjectusque a regno iterùm regnare moliretur cujus maxima spes tune temporis esse videbatur iste Henricus Cornes de Lemburg Dux mqdico (b) jam antè creatus. Quse res propè exterminium debuit esse Ecclesiœ nostrsp quia cùm tune temporis non tam Dux quàm Rex esse videretur utpotè qui Regis erat factus patronus, non erat Rex non erat Episcopus, non amicorum quispiam qui auderet nos contra tantum tyrannum juvare. Intérim domnus Abbas Theodericus secesserat ad castellum Comitis Gisleberti Duram timens sibi si tyran- E num illum expectasspt vita ? s^use quer unâ parte oppidum nostrum egrediente ipse aliâ ingressus est.
î. Sequenti igitur die cùm domnus Abbas Theodericus, vocante eum Otberto Episcopo Leodium venisset injuriam suam persecutionem redivivi Simqnis superbiam inyasjionem jn a,uribus Episcopi Ecclesiaeque B. Lamberti exposuisset, non eos tantùm mœstâ compassione sauciavit sed et ipsam totam civitatem raœrore quiçlem, maximo obiïubilav^t. Erateni|ii tune non parva turbatio non in (a) Fuerant igitur, inquit Rodulfus ibidem, ab rimannus, de .qbbatia contendentes, et nullunz cerobituAdelardilIûsqueadintroitïïin in Abbatiam Théo- tum tempus invicem habere permit tentes, dericixvnanni, quos inter se compteverant isie piiis, (6) Henricus Lemburgensis an. 1101 Dux Loille minus Lanzo Luipo, Herimannus et alter He- tharingiae factus est.
