DE REBUS ANGLICIS LIBRO II.
Cap. 10.
- An. 1141.
Tom. XUI. 0
A sua et contra adversam totis ingenii atque facundiœ viribus allegavit. Qui cùm perorasset, surgens Guillelmus Papiensis, vir eloquentissimus perspicuis orationibus objecta elisit et ferè quidquid ille pro se dixerat, ita retorsit, ut propriis irretitus captusque sermonibus videretur. Denique in illo altercationis mutuœ quasi duello totius itanegotii veritas claruit ut neuter ulteriùs Princeps cunctaretur repudiatâ parte Octaviani, dominum Alexandrum recipere et cum regnis sibi subditis ei de caetero in iis quae Dei sunt, tanquam Papae patri parere. Prcenominatis ergo schismaticis cum confusione et dedecore discedentibus Principes et Pontifices nostri latâ solemniter in schismaticos excommunicationis sententiâ, solverunt conventum. Interim dominus Papa Alexander in terra Regis Sidliae, cujus fideli favore fruebatur, tutus consistens, opportunithtem transeundi in Gallias praestolabatur parebatque ei in eis B quae ad curam spectant pastoralem totus orbis Latinus exceptis provinciis Alemannicœ ditionis. Imperator enim ex priyata simultate semel in reprobum sensumdatus, et vel a ratione vinci indecorum Imperatorise reputans majestati multo tempore distulitpalmam dare perspicuœ veritati.
Memorabilis Rex Anglorum Henricus secundus anno regni sui septimo (a) in partes Gasconise duxit exercitum cujus expeditionis causa ha ?c erat : Cornes Pictaviensis et qui Dux Aquitanus avus scilicet Aîienorœ priùs Francorum, postea vero Anglorum Reginae cùm esset in expensis profusior et propriorum redituum quantalibet affluentia tantae voragini nequaquam sufficeret acceptâ a Comite S. Egidii, viro pecunioso pecuniâ copiosâ nobilem illi cum pertinentiis civitatem Tolosam apposuerat (b) atque in fata concedens absolvendi appositi operam ad filium transmiserat. Qiù nimirùm in C expensarum profusione patrissans ipse quoque liberandi pignoris in hœredes transfudit negotium. Reliquit autem unicam filiam hœredem quœ cùm Regi Francorum Ludovico nupsisset idem Rex uxoris nomine Tolosam repetiit*. Cornes vero S. Egidii nihil quidem juris obtendens sed dolo totus incumbens tandem opportunitatem nactus Regem nuptiis germana ? (c) placavit Constantin scihcet Eustachio Regis Stephani filio nupta ? et post mortem ejus ad fratrem reversae. Verùm cùm postea, facto inter Regem Francorum et uxorem ejus divortio eadem ad nuptias Régis transisset Anglorum mota est rursùs qua ?stio super Tolosa justis haeredibus resignanda. Memorato vero Comite negante et suse possessionis Regem Francorum laudante auctorem Rex Anglorum contracto ex universis terris suae ditionis exercitu Gasconiae fines ingressus est. Invitati quoque ab eo amici ut sequerentur vel occurrerent ingentibus copiis D auxerunt exercitum prsecipuè Cornes Barcinonensis vir magnus et potens, nec infra Reges consistens. Sanè hujus in regali magnificentia animum plus quàm regalem paucis perstringere quoniam se praebet occasio operae pretium videtur. Illustris quidem Rex Arragonum [ Sancius-Ramirus ] paulo ante nostram memeriam cùm haberet liberos unum eorum [Ramirum] piae devotionis instinctu Cliristo dicatum in Monasterio [S. Pontii Tomeriarum] tonsoravit, reliquos pro tempore successores designans. Verùm praemortuis (d) qui successuri sperabantur contigit patrem humanis novissimum rebus excedere. Veriti autem (a) Anno 1159 Tolosanam Hcnrici expeditio- » et Comitatum Tolosanœ urbis a nullo se hanem caeteri consignant Historici proinde regni » bere vel tenere nisi a B. Rotberto confirmavit, ipsius quinto nisi regnandi exordium a die adop- » si Deus per illum sibi tradere disposuerit. Cujus tiomsejus in Regem libeat auspicari. » desiderium non diu est dilatum nam ut a loco (b) Raimundus (inquit Willelmus Malmesb.) » S. Rotberti discessit, finesque paternos attigit, Tolosam enut a germano, pluribus annh ante magni » sine contradictione Proceres cuncti hominium motu.fviamprofectoJerowlfmam.nceveâha.riovraAerea. » ei fecerunt, et ipsi ex corde adhérentes urbem jure, seu ut vocant substitutionis, Guillelmo fratri » Tolosanam, cœterasque provincias quœ paterno eum successisse constat testimonio Bernardi S. Gem- » jure ei debebantur uno impetu substituerunt »
?f Prioris, in libro tripartito de vita B. Roberti (an. 1094). Si ergo pecuniam Comiti Pictaviensi
Casae-Dei Abbatis, cujus hœc sunt verba Dist. 2. sohit profectô id egit ut pacem ab eo redimecap. 10 « Suavissimum notitiœ sua ? odorem cùm ret, et eo pacto Comitatum sibi assereret. » tanti gloria Confessoris per populos passim dif- (c) Anno haud citiùs 1153 Constantiam Regis fondent Raymundum priùs appellatum sancti Ludovici VII sororem duxit in uxorem Raimun» ,Egidii Comitem, omni paternâ hœreditate ca- dus, quippè quœ non priùs Augusto mense anri » rentem, Casam-Dei scilicet ad limina B. Ro- ejusdem priorem maritum Eustachium amise
?, berti, socio uno associatum advexit. Intrans rat. Ruit proinde aut certè nutat vehementer tota
» proinde et excubâïis ante.. ejus sanctum sepul- hœc Neubrigensis de Tolosanœ obsidionis a Luy> crum, causam suœ necessitatis velut ante cer- dovico susceptœ causis ac circumstantils narratio. » tissimum adjutorem et advocatum depromens, (d) Falsum Sancius enim pater an. 1094 vitâ func» summo niane Missâ celebratâ, hominium B. tus est, successoresque filios habuit, Petrum an. » Rotberto fecit, cnsem desuper altari accepit, 1104, et Alfonsum 1134 absque liberis de mortuos.
