2 RIGORDUS DE GESTIS
irjf. ih"1. iv,
t. 26.
p’ Hor. od. i.
lib i.
A
c
(i) JUlndit ad Vûgilit msiu eclogi it.
(a) Lcgvndna fe>rU, tribut mugtutm vwUUem. exsultationis et salutis in tabernaculis Francorum passim msonuit, quia i vident Regem suum, Itegis Augusti filium, àcuTiissapientiaelaribus educatum, ad regalem sapientiae thronum mature conscpndere, et, divina sibi studenti arridente gratiâ cœlum haurientem, in justitia et judicio sibi solium praeparare. 0 solemnes et regales nostri Salomonis riuptias i ! ô copulam quâ non est in terris ulla felicior cùm et Rex sibi j^nglutinat sapientiae contubernium, etsapientia relativo jure Régis assumit officium,, juxta divinum Platonis oraculum, qui tutti demùm beatum orbem terrarum futurum praedicavit, cùm aut sapientes regnare, aut Reges sapere coepissent. O admirandam hujusregii pueri maturitatem, qui, cùmsitadhuc in annis teneris, jam quodammodoseipso major est, et jam fit tempestivus honori, quia maturus virtuti. ! iEtatem namque superat sensus, et rationem 1 potentiaevoconcluditanimus. Regia siquidem magnificentia, degeneris et ignavae morae damna malèsustinens, tarda nonexspectat annorum molimina, quia Caesaribus virtus contigit.ante diem. Jam videremihi videorin temporibushujiisclenientissimiPrincipis,etpauperibuspacem,etantiquamecclesiis reformari dignitatem, quando et collata erit ei potestasad judicium sceleris, et per scientiam compti mores ad exemplar honestatis quando scilicet etpoterit et noverit reddere quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dci reddere Deo.Tunc siquidem ipse, iporutncolumen et militumgloria, non minori laude promet exemplumquàm gladiurn ; quia tuncgloriosede caeteris hostibus tiïumphabit, cùm persapientiae praesidium de vitiis trium- ( phaverit in altero scilicet mentis libertatem, in reliquo statum regni conservansincoluiuem. Quicquid enim animo, quicquidmanu, quicquid tinguâ est admirabile, hujus sapientia suis in temporibus ad cumulum laudis pcrducet. Hincest, ô puer, atavit edite Regibus, quia literas discitis et diligitis, quod ego serenissimae prudentiae vestrae literas meas mittere praisumpsi, et lucubratiunculam quamdam, quam de gloriosi patris vestri lMiilippisemper Augusti gestisutcunquecontexui,vobisprimùmvidendam et legendarn destinavi duplici nimirùm intentione, ut et vos devotionem meamerga regnum Francorum et gloriosum patrem vestrum perfectè eognoscatis, et vos tanti Principis commendabiles actus quasi spéculum prae oculis semper habeatis in exemplar virtutis. Licèt eteiiim viri fortis progenies armorum faciem inter ipsjs matrisagnoscat amplexus, et, dum naturae obse«iuitur, discat amare terrorein, per exempla tamennon minimum animaturad virtutem. Accipite igitur, quaeso,gratanter,puerinclyte, de manibus clerici vestri nuncium paternae virtutis opuscutum quod quamvisrudi nimiset incomptostyloetindignistantae materiae verbissim I>ersecutiis, tamcnex humili sermone veritatem, et in veritate poteritis contemplari virtutem nec regia soboles regia fastidiat fercula, quamvis luteis, sed tamcn mundis, vasis sibi sint propinata. Recognosci te igitur et recolite, rcgia progenies, heroum laudes et vestri facta parcntis, ut et vos possitis, quae sit virtus, agnoscere, et nos in vobis tribus Auguste (a) virtutem gaudeamus parentare ;
in justitiaeet pacisosculogloriosègubernetis. In fine tamen hujus epistolae, Salvatoris exoramus clementiam, ut ipse in cujus manu sunt omnium potestates et jura regnorum, respiciat ad Francorum benignus imperium, Jamjam pacatum patriis virtutibus orbem (bj Ut, postquam firmata virum vos fecerit «tas,
i B
t
s D
î
t
E
