P2d
D Ile vero
EPISTOLÆ PASCHALIS II PAPÆ.
A abbas Moysiacensis et Tolosanus episcopus, venit: qui, ut vidit sæcularil
monasteri, misit abbatem religiosum, monachum Cluniacensem, in monasterio
Lezatense. Nam monachi illius loci, timore religionis, enm cartulis et privilegi
et cum aliis rebus ecclesiæ, ceperunt fugam. Abbas verd præfatus monasterii Leza-
tensis (a) vixit annis decem : quo defuncto, fugitivi monachi reversi sunt in monas-
terium cum privilegiis et cartulis, et quidquid abstulerant ex integro restituerunt.
Elegerunt autem abbatem in eodem loco monachum Cluniacensem (b). Ipse ut
vidit privilegia monasterii, semper conquestus est in synodis episcopi de ecclesia de
Curte. Exigentibus autem peccatis suis, et iste depositus est, et in loco ejus electus
est vir bonus etper omnia religiosus, videlicet domnus Siguinus Cluniacensis et
Moysiacensis monachns. Item etille semper conquestus est de ecclesia de Curte.
B Tandem venit bonæ memorie domnus Urbanus Papa illis in partibus ; et, sicut bene novit sanctitas vestra, celebravit concilium apud Clarum-montem (c). Ibi con- questus est præfatus abbas Lezatensis, videlicet domnus Siguinus, de ecclesia de Curte ; sed dominus Papa misit causam in manus domini Toletani (d), ut inde face- ret justitiam. Toletanus verd vocavit utrosque abbates, et fuerunt ibi boni clerici cum eo ; et audito privilegio monasterii et causâ illorum, cognovit justitiam Leza- tensis monasterii, et misit abbatem de Curte in manus domni Siguini abbatis, et ante præsentiam domini Toletani promisit se semper esse obediens imperiis ejus. Et quia abbas de Curte consobrinus erat domno Toletano, jussit eosdem abbates sum- mo mane venire ad se, volens facere concordiam intereos. Sed ille abbas de Curte poœnitentià ductus, quasi turgidus aufugit de concilio ; eùmque audivit Toletanus illum fugisse, misit sibi has literas :
&B. * gratit Dei Toletanæ sedis archicpiscopus atque Romane ecclesiæ
legatus ,
C » carissimo filio Bertrando S. Petri de Curia abbati salutem et benedictionem. Miror,
» carissime, firmitatem *tuam, quèd ita præsentiam tuam à concilio Clarimontis » subducere clam nobis voluisti ; maximè cùm te Lezatensis impeteretur querimo— » nia abbatis, de inohedientia Romani privilegü facti atque delegati loco ipsius. > Unde pro certo culpabilem te fore in tua absentatione visus es, cùm in nostris » conspectibus statutus, omnia quæ nos judicaremus subdolè te facere promiseris, » et nihil feceris, nec ad nos etiam postea reversus fueris. Quapropter dilectionem > atque propinquitatem tuam his nostris literis amicabiliter adimonemus, quatenus, » recognità justitià, obediens decretis apostoli istas. Si verd, quod non opta- » mus, rebellis tergiversator esse, sicut hactenus fuisti, volueris ; non solüm abbatis » oflicium, verumetiam loci ipsius procucationem sub anathematis excommunica- » tione tibi interdicimus. »
is literis, et videns se malè egisse, venitad domnum abbatem Leza- tensem, cui jam promiserat obedientiam, faciens satisfactionem, atque de cætero perfectum emendationem professus est : et statuerunt diem quo domnus Lezatensis veniret, et acciperet ecclesiam de Curte, Ille verd paratus cum religiosis monachis suis, volens accipere ecclesiam etordinareillam secundüm regulam S. Benedicti, abbas de Curte, obedientiâ subtractus, renuit. Sed post hæc de regastulo carnis eductus domnus Papa Urbanus, et vos, gratiâ Dei omnipotentis, in loco illius jure restitutus, fratres Moysiacenses ante præsentiam vestræ benignitatis venientes, con- questi sunt de ecclesia de Curte. In diebus illis misit sanctitas vestra dominum Brunonem (e) nostris in partibus, et misistis monachos illos in manus ipsius, et
(a). Abbatis bujus nomen non invenere Galliæ » intense SS. Facundi et Primitivi cœnobium, Christianæ cnocinnatores. » ubi aliquando vitandæ captivitatk
(6) Pontium . qui præfuit ab anno 4073 usque » ticum babitum baud sponte induerat, augere et ad annum circiter 1082 »
(c) Anno 4095 desinente, celebratum fuit Claro- » montense coneilium. » gertur: ut, sicut Cluniaum cateris Gallie
(4) Beruardi, de quo Mabillonius t. V Annal. » monasteriis, sic etiam istud Hispanicis omnibus Benedictinorum, p. 172 : « Is ex Agimnensi oriun- » præcelleret. Hugo illuc Bemardum, quem ob » dus territorio, oppido scilicet _ Salvitatis » sanctitatis meritum carum habcbat, cum aliis » Roderico Toletano, cùm ab infanti » momachis misit, Mic verd abbas fact » butus fuisset, sæculari militiæ nomen dedi » omoibus amabilem ct acceptum exhibuit, ut
+ postmodum ‘infirmitate coactus , im S. Orientii » Auxitano morasterio Bencdictinæ regulæ, sumpto » monastico habitu, se mancipavit, Inde vocatus » Cluniacum ab Ilugone abbate , cum co Jlaudabilem » aliquamdiu egit vitam. Dein cüm Rex Alfonsus
Tome XV.
» Toleto in Christianoran potestatem rc
ipse illius sedis archicpiscopus clectus si © Brünonem Signiensem episcopam, qui anno 4406 in F sus est cum Boamundo prin- cipe Antiocheno, ut legati vices expleret,
G
» Bernardus.
- fe fraterni-
tatem.
