«Ml^«#™-«M«wN« !# •̃̃̃
Jmmml ̃iiiiii*>||
"A
ie. 1t11. ;
l^nmuiai
f..|<HNa|M«ia 1
fN. iiinn, 3.
Mali. ». II.
»-^ k «̃^̃^ân^ML. ^â j^a ^g^i^L^ jJ^s^ijv ^g,^ jlil^^fc^^ ^j^^JBt ^^v •̃•̃̃^ a^Ba"BpajBB"aai>«ww %ï^^ ^^P’wW’BPHrT’H^^pp^lH^BBBHHBPBfc et ’WOTjyMMHHi^^ et ̃̃̃̃̃̃̃̃- I^H^H^^ka 1M. JU.-jl-L- « ,J». j.»1- ̃> Jt. • m ̃ at .i. ̃ fcn, »̃» » ̃udoritate diffinhun hoc jw$CMUB4iraiter Mmt* wohMM» iafiimai **rùlBQt~ diwte inn^twnrà et cootnnptûs^ tara Dûbi» mAm vob« M> «b^ Yobia rdinquimua dijudicukhai. Diutiiu et acmper bâte valntia omooDâ ffatrit ilio Sutctttas Yeatn, révérende Prier et dfi^ioe, et meawnto oui pecetorfcwrtePma. B J ̃
EPISTOLA LAURKNTO ABBATtS S. VITONI VIRDUNKNSIS
̃ ̃ Â*
Apologrticâ oootn Canomcos ejcadeai urfcw. P’
RicUnJo VirdanoMi «|Ma>|W ab H– tin Ccnuwia R«m faabtMo, «if^UniiU*»» !. « •• M « «M monutrrio c«m (ai* oadara «mip»l»a» r–potMlt criamabootb*» at ladiaiB» ^aUte ii|Hlatn>ai Frjtsk ~t L. aUholiou, Dotmm mitenmU ÎMas Aw iitpmmtt Mat* •jmltM, hmme pmtqumte, cleritxtù VwdmttmtUm qwd nwrmter. Litkras non ̃ ad nos, sed de nobis et contra nos, vos comperimus edidiue, éditas en}isisse, et etnisau nihil quitlpiam respondiaae unde poteMis conjioere quomodo rereptir »unt ̃ f siquidem qui acceperunt, ne respondere quidam di^nati sunt. Nm autem vobis C respondendum censuimus, vestrs potiùs sahiti prcwpirientes, qiiàm imstram innocent iam, qu«e Dro satis nota est, defendenfes. Et nos quidam de< rvveninus vobis nihil peftitùs scribere, et persecationes vestras taciti potiù» toltrare, ne non verlxi aaltem videmnur ulcisci, exemplo Propheia* dicentis Cim nmsiiteret pr- p. cator adivrrim me, obmutui, « kumitiatut tum, et tihi à boni*. Domini etiam verbi» mm consolante», quibus ait ftettti eritis cèm makéizermt vobu homme*, et permnti vot fmrint, et diserinl onme naSum adversàt w», memtmUt pnpter me. Sed quia ipu nos provomstis, ignaros rerum in nos ronritantes, objectionibus vestris respondere compellimur, vohis ipsis in hoc etiam profuturi, si ea que scribiauis légère ad tinem usque digneoiitii.
Ali<pw)ties novimus evenisae ut qtii injiiriam irrogavif, nrior properaverit ad iriUmal, prior Arbitras iristigarit, prior expetierit ultionem. Hoc in vrstrain innoI) eentiam ipsi nuperrïmè admisistis, cam Remensi et Catalaunenu ecvlesi» vcstras litera» dk^tinastis, quidqtiid vobis in buccam ascendit, in nos erurtanta* ad «•xcusandas rxcusatione» in petvatis, cor vestrum in vertw malitùe dcriinan* vt injurias qiias nobi» ipsis infertis, nos vobis infrrrecnlpantes : ad «jtwomnu &i, prout comprit, n-Miiliainus, frustra forsitan faciemus cùm, qui nosipsosabjiritis.apic*»» utiqne nostros ne lectione quidem dignos .Tstimabitis. Sns|>iramtir tamcn, qtiia scripta nostra, eL*i <|uidaoi odio nostrl d^puicnt, quidam k^«>nti salt<Mi» ruriosilate ix^irient. Qua de causa vestris calumnm non subsannatione ironicA, mhI ratione veridicâ respondeinus.
In ipso vestrarum priinortiio literaruni, me et monachos nostros ergn nos immoderato» et uiduavU» (ptT antiphrasitn) dicHu ejntituêe et qttenmtmia* «outras nb «mm veritate alterné eiMitere. Et ego et monachi nostri imu nobis commiwi, |« ; modum et discretidneni erga vos eoii^uc tenuimiis, quoiiM|iie, salva animarum nostrarum salute, et salvi sedis apostolicae obediontia, tenere poluinitm. Kx qi»o autem ipsi praeceptis aportolicis obedireimmoderata etimJiscretd audaciA <l«>spcxist«, iminoderati et indiscret ! vobis videmur ; quia modo et diwretioni univrrsaliserclesie concordare maluiraus, pnçceptù apostolicis obediendo, quàm vobis <x>iuniunicai-e, îm modéra tè et indiscrète etfjbn conteiunendo. Qucrimoniae aulein nostra>, quas ab omni veritate dicitis diems utinam non tam venr utinam non tam ooini veritati vicinae,«ongru» et irtdividujB essent quas si uni versas enunirrare conenuir, in ipso nostro conatu defidemas sed sicut omnes replicare non est possibilitatis, ita omnes pneterniittere non est utique ralionis.
