Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome15.djvu/205

Cette page n’a pas encore été corrigée

m EWSTOLJE IVONIS CABNOTENSIS EPISCOPL

_8 

Mpui. <03.

t

id«. nu

Habettua.

• UadoTicuœ.

Kadalfuaa.

ipui. ÏW

Chumui, i. ir,

P. Ui.

Ad tu. MM

defcndat. Noria*» «ai» cjrô nrwtBritkaa^ <^do«ia«Rkbaidua AlbaMam A epiacopo» apoatofiel fegatf oc to^retar, quia T«ria(a) ab-«xJnple|»tocoodBo«  celebratoua eat, Jnqoo àaaaJfrofiaet wimUi perao^ crimen »<odhjook Mcrorwa OKBn<MM eMeofepiacopo ctteetoa) est iauwlBaieo~imn ~toa~rm~tia~. pertonavrom, canaratMotibut in boc eptacopit, mm^proifrtumeat. Sedpttedlctpa «piacopoa, tBvtàcrimk»â’mhaâHaaup»mterkuftmi»itètnma]e^ Tcatri, «eut totantor qui affbefunt, apoettuwaa de otyocto epaune té purgavtt, et innooentiam tuant jurejunindo eomprobant. Qup fréta iattcKgiuiua camus ntaoi jodkâario ordine fataie deaaam et aecttàdàin tenorera legum non ere ulteribs iterandam. Sed quia finitm eptacoporum judida «Mi-«poatalic»m leden »unt refereoda, 6nem causa* au» impoaiturua et qua» per hopeataa personas confirmaturua ad thronum miaenoordiar per noa et per alkia aibi.benivok» humiliter polstt, quatinus aie erga eum obaervetur justitia ut noh periclitetur innooentia quod aine noatra B interecaaione aedem apostofimm facturam speramus. Sed voluntaria orfa nostri approbari ab ea desioerjitnus. Valete.

CXLVII. Ad PASCHALEM 11 Papgm.

Vrrrttur bt StUamctcaiani ^piteopam, «preti litwraniin »po*e>Rc«rom tactoriutc «poli» I «m, proteg«rt non dtainrt,

¥asch.âL{ tummo PimUfici, Ivo fmmUù tecktia CanuXcwrù mtmutsr nun Petro mthiart, et cum Petro dmuuimm rmpar». Filius veater et confrater nostw Silvanectensis episropus pro Romana redesia contra Romanam eedesiam abaque audientia et judicio de propria eede pubus, rerumque suaruin damna perpeaMis quamvis hoc (b) anno redierit à sede apostotica munitus literis apostolicu tamen C

nw apud Regetn tribulationi» sute aliquod invenit remedium, nec apud metropoliuiTiiim

suuni paternum sulTragium nec apud comprovinciales suos fraternum gbolatium. Reditus quoque prsrbendaïSuaePaririensis, dcquaspecialiterintuitumiseriix)rtli«  ma^daveratis, nullosrecepit immo, wcut dicitur, decanus Parisiensis, pnrliendam suam alteri Iradem, episcopi prarbendam sibî mancipavit. Condolem itaque non iantùm ejus miserisr, quantum ingemiscensapostolicse Mxlis injuriar, hâc antale eum apud me detinui et pro modulo meo stipendia ministravi. Supplicando itaqm* moneo et nionendo suppliro, ut tam pro vestra quàm pro destituti Hlii injuria jam non desistatis arcum intendere, sed cervici eorum qui rontemptores exstiterunt praweptoruin ajxwtolicorum, nitaniinigladiiiinfoiiitcr imprirtH’rt1. Si enim filius vester, rrcatio vestra, sob materais alis protec-tionem non invencrit, i^notus <]ni<] sperabitPSictit igitur Romana ecclesia omnium ecclesiarum trmtt’i est et mapistra, sic es» m deert 1) (ilioruin injurias propulsare, et contemptorum inoLHJi«>ntiam vindirarc ut et filius liusM1 M’, subditum gaudenl, et contemptorcs iiiolxHliciilcs se fuisse [Xfnilcat. ’alete. CXVIJII. Ad STEPHA1SVM de Garlanda, Reçu auutllanum Srnliil n«* A bono pn>po*ito nftnnvratur. eit (|«m’mI Papa non aMrnwm tran»liti<>ni Oalonu Pftnftjrofctff r|Mtn>|M ad rpi«oo|>ètum Bcl«ai«ntrui( et ipmu Sti’pbam ad *pift(x>|Mtuni PanfticuM’tn }>romolu>fii. Ira Dti gratid Carnoletmt rccltsur minuter, Stephano Rcgu cancellano afrundart tptnlu amtiiii et forUtudtnu. Niu’kr Aureliunis rediens doinnus (lalicrius (’-«niotcnsi !» arx’hidiacoiius intima vit mihi fluctuationes cordis tui et quomodo anima tua tatiescat in malis, qwcreiis qukl potisuiimum df si lu proposais eligat aut fugiat .Mimilque addidit, ut necundùm audita dilectioni Uix n-spondeivin, et con- I’. silium, quod Deo inspirante sentirem sanius esse, prudentiae tuse rescriberem. Quibus auditis, nihil utilius tibi consulcre possum, quàm ut jacte* i-ogitatutn tuum in T>omino, quia ipse te ab omni fluctuatione liberabit, et tranquillitatcin cx>rdis in te reft>nnabit. Hoc tamen unum con&ilium praeci pue tibi do, ut voluntatem luani voluntati Dei nunquam pneponas, sed vocanti te ad agriculturam suam luuniliter Mm *arb 1403, prout otoaanl oovia*. Galluc Cbrûtiaaa aortote». Horrà Hobeitua baud multA pimi locu r mil il YxWtur c|ui)<|Mr «duo II 15 tacn–onmhabrbal in rp«*op*lu Silnmclnui CUrrmUaidum.

.n r- -r-

(a) TrxnnM oonoliiua a*no 1104 k Rickardo

(oit <*k|>raMiii. Unilc tiqart haaw accaialHMMm loofo fin» trmporr rurMM m Hubcitiua fÙM* iatcatatain.

(m Anno !ll3 vd 1114, «ti ilixnaw in «pi*. SU,