Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome15.djvu/130

Cette page n’a pas encore été corrigée

m EPlSTOt^E 1YONIS CAHNOTENS18 EPlSfcOPI.

Ëfùt. «e.

êarimàumd

«KM, 1080

MM. « M Wff.

km. 1007.

I).i«bwti.

(jin C’mtra

<~«n. t$, q. t.

(.»ri Mol «I-

tkjuui Li»i 6fi.

Un, df Ptn.f-

na. >liM. 6R.

De inTMtituril

quid «wilial.

• Âl. pro|»

rru4rewm.

XXXiy. Ai BVÇONiM^Uçdimaum ardùptefim, A. s. kfêtum. Ai •

Seribitoontc* ««Ma Pwraa «H M «iihaMMM* mtthii pimiofm ynmtmâmm, M « flailii UfdmmK i»t.iH»««i<ni tirefcltW Ti» fHimlrtTt -»–- A-£–t’ ’K j" "t*i"i"a-Hucohi. . Ligiamm mKkkpùeopo S. fepiO ; /tvkow/u mxJmm’ CwhUw.mmkt*’ ,/mtKtni et tm^mn. Factlm est ut irapwastis, et manu» à conaecratione Senonerois decti oontinuimus, et literu VMnik per ^oomprorinciales episoopo* pro apoctoUçae aoctoritatis ot*d’*fUiÀ direiimus. Petendo itaque consulimus et conanlendo périmas dtKretionem vestram, ut pareras de ejrtero non apostolief obediertias ~iiictdia «dstringatis. ne humerit qfoatris- importabilia jîmponendo in inobedientkm Jabi prohihmte aliqui impowtibiiitate < ?d iroperante aliqui m-cMsitate, faaatit qaw ÛKsilr ertvobi» eamroinaVite arcu de bnginqiio pugnare B/ noltia autem nimts periculoauin adversantem jçiadio de praesenti ferire. Noa tamen interdicta seu mandata pro fidei defensione, pro fidelium oorrertipne, pro «cèleratonim emendHtione pro imminentiam vel fiituronim malornm interdictione, pro/ rnulgata à sede apostolka sic volumus ohservarr, utparati simus, Oo coopérante qiw-libel adveraa pro eorum defensione tolerart* Cùm vero et qtiae indifferenter se lialient, et in quibus hon observati» minimè «lu» périclita lur, veJ oljsêratis minime jovatur, tam obnixè aerranda sancitu ; vd cùrn ea qua ; antiquitas san«it consuetudo «ervavit, et venerabilium auctorita» Patnim sacrât» firmavit proot vultis minuitis aut mutati» attendrir débet prudmtia vestra «juid- saluti eorum miibus |k*i- omnia prodease Idebeti», conféra tis ;|vel quorum institutib ait potiùstenenda, vd (juilMis olmiientia potiîw ait exhibenda an ilhs sanctis Patrilms qui adhuc nobis in Mripttssiiisloquunttir, an vobis, quibus p :hil est aliud propositum, nisi prionim C M*«|ui rt honorare vestigia. Neque hoc dico, quod contra. novos eicrsuis non liceat nova promulfçarf manilata setî htr dioo quod dicit Papa Zoximus Narlx>nensilMi» ,<mtra tUiiuta l’alrum cmcfdert aUquuL t*l immutare ne quidm fuyut khUi potest HiuUmUu. ’Apud no* «mot iwommln» radietbu* tmnl antiquiltu mi décréta Patrum tuitutre rrvfrtmtwm. Jn lilnt> quoque IV>ntificum, qui «licitnr HiurniiH etc. Cùm ergj» tam ista qtiàin «lia gencralia inslitiila tam ahiolutc conwcratîoncm tnetn^politani continuant, miramur cur privatis lt^gilnis et novis traditionibus vetc-H’s (raditioncs et consuetndims removere contenditis prarcipiendo ut St-noncnsis «•lotus hiiIc constecrationcm mmiii voliispriMcnlctur, et jure priiuatusvcstri subjectiom-m et oltcdientiam proKtcatur quod hactenus nec in SenoncnsM pmvincia nec m aliis provinciis antiquitas instituit, n«v consuctiido servavit. lindc Pajw Nioolaus inti-r «teCpra sic scribitétadulpbo arc’hicpiscopo Bituricensi, aligna ultra jus priniati» j) S sil»i u»urpantis PrimaU» tvrl patruirchw. tuhtl ftntnltytt liabrrt prtr urttru fpittvpu nui quantum tacri emotutt ameedtmt fil pruca tllu cmuuetudo c<mtu,tt, diffrntmu* il<J ut vnimnim reculai ISitmuu ma pnvilegta $ervmtvr tccUtii*. (.Kiîxl sui>rivil«^io vestne legationisyum volvis contenditis pnraen ta ri, qui nec apud n«< imv apnd vos ah >- aliquoest accusatus non ita Papa l-eo Artastasio ilisti t tilt Thessalonicen^i cpiwojx), v«h«rio auo sed ut tantùm de Domine elerti ad notitiam «-jus» jM-ovinci.ilc» n-ferant saccnlotes ip»e autem nullisdiflicultatibu», nullis dilationibus justas fatigant elwtiones. Quantum enim audivimiis, persona nobiliter nata, compelentcr erudita Ix.m tcfttimonii inter nota», cum in ecclcsia sua diaconatùs funfçeretur otlicio, sine ulla diiwwHiantia gratuitam habuit electionem. Sed su his exactionibus modo cederet diceretur munere linguie vd offîcii mmiii coni|>arais»’ ctkisecralioncni. (^uôd autem/srripsutis prardictum dectuni investituram episco|Mtù.s de manu K Régis accepis»/, nec reJatum est nobis ab aliquo qui vident nec cognitum. Quod tamen si faction esset, cum hoc nullam vim aacramenti gerat in constituemlo epincopo, vel admissum vel omiasum, quid fidei, qtiid saerse religioni ofliciat, ignora mua cùm put canonicam dectionem Reges ipso» apostolicA auctoriUh à < ont-ssione episcopittMim prohibitos minime videamua. (jecimusenim sancta ? reconlationiit sumiikm IHitlficesaliquando apud Reges pro eleetfs ecclesiarum, ut ab eis ip»i» Itplms concedewiitur episoopatus ad quosetfetierant, intercessisse aliquorum, quia i-on-- «amotMft RegunMMMidum consmiti fuerant, consecrationcs distulisy Quonim rxcmnNt suppoéuiseemu» *,jiisi prolixiratem epistol* vitassemua. Doinnus <{iioque