Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome14.djvu/83

Cette page n’a pas encore été corrigée

Pc rRÆrATfa imbtim e>L VVt» ■*»tsemrt yiiirf Amt amm. fÊÊÉKrim mt. CirÉtA aeop» /«MMvàÙMtor, wt»9rdtaimmm Uadm mnmttpmeapi, fhunraiiwg iiiiif i>n i caw^ tort*, <fm OMM ttM , ntfeto api faauaci immarkmtaffiirtmnat^ IfMnnjjk.SM- "■*>. ’ ,^a »«ntuii(ij !C.| w* MTcnâte P- lu. ^ àngtUtsbrpadmbÊcm9t,kaMdtmmma»ctarem ftumaeeiMn» maiocAiMs iicitmu, tW iftum Bobensan Fvmiaex aUmtem , qui «b «udem trente ptrtmle ac MrtMamœua prucBeeret, ta mtatriUcat^wuukMiiduùn âuMaautïïVt. Bartàolamm ifuoipm gtmu liexnpni SermoHr ms Laadmensi» mfmaekm, lib. l du Miruaa-ItaS. Maria Lasubmerms, et post eum Àlberictu Tnum-fimtùtm manackta, m ehramco ad tmnum 11)63 ; D«nan ciwiipBiiit«wè üli ; nasitir (Otiem ammgnmt, taimfuam m mtUnria gentxU, et certà sibt mat/is nota, praUrtia. TT. Ex Joasuiu :>asreaberiensi* Paiycnuico sive lie Nugâewnaiium lib. ¥l,cap. 18, fragmenisun adducimu», ifuo «sempla rcoeadortuii bisiortaruiB ab <mno 1098 usque ad mutun 11 59, accwmè ifutdem, md compemitoiè,.re~ piu-at. thm-icx l Àngiia Ikgis, et ejua em (Uia nepotis Benrtei II, laudes dumeaisequttMr, gesta evram m Francia et cum Francis bella non stlel qm idcirco edendus /uissel à nabis cum al us .inglue historicis tomo ïffi sitmd -oilei-tis. III. Gervasii Tilbenetms opus inscnptum Otia imperuilia, itce tle Jtirabitibu» mumii oalibu» et imperuiUbu* solutns, pnmus ttUegrtim ” *t’*■t-didiltceleérrrtmustLetbnitiustlomo t Rerum Brunstctcmsium. Ex eo Ghemtus tumo III Rerum Fntncicaram dupltcem ifenealogiam .dccrTfatl ; Regum vuieiii et francorum a l’.lodot ‘eu usque ad Phthppi .iugusti tempora ; et hiijiue Regum , tnctptendo à S. Eduanto Lon/essurie usque ad Iktanem IV Imperatorem, qm ab irtsdem Reyibut i stirpe .Nurmanmca fier grnus matemum descemiebai, eut et opus suum (irrvastus, ret/ni ireialensis murescailus ab eo creatus, deiitcamtt. Fragmentum «w geaeaiogia Regum .Anglorum nos quoque ex eo edidimus t. XI, p. 317 : mm.- lUtus sertem, ipiam ibt promtOehamus, ad usque uscuii ui finem prasequtmur .Wens qmdem nobu eral tUud pnMtermUtere, ee quud tiervastm, Itcèt dloram temporum ntcmus, perpetuis iaboret antubremsmu ; oerùmpramtsstseorumifui >mm pnmxssere etsum est Jtamtum,, adbtbttts quas ■res jjiMtu/aàwi’ IV. Tantm imcfimkitn fiai eitm cArmwcim itg-eertt manacht ÿmnbimnmsis, wt m sûifu/ù Alioti «A lieraaù niber. Otai* P U. il est tré»-fpafaaèl* » ««éü| ÿw MmM*a*rmgH,<19Bwaitu«»»ra« tf«i ; amÛmaafpmmssssmp éaéuammut tfm mms p» ■ûi’i—* à esta* amnàm. .riiw bot «at êm bism eum-Bmribâumà , ésé^éu Lam, la», «le fabb^cés foigat, *w» b Thmeacfta. w, am nwiWaat l’éfmenf^.dj «ttàc miaé ca Uu, OeacaadBéa éa b bmaBe sujate pa* ha lwm*_a ; ee qpi a* penaet pa» da douaR’ ^aa Fa», lanr ar Cnt sa/dme de «aile oHÛaB, et peoMba lobcrt d’Aiaaa, <pm an «■» ! poor km abbé, « qni, comne Banbeleia», daieeàdoit dTnaa fifla de Hagoas Capet. CaOa daMamdaaca cCoit d^eo» : aiae piw ca cpi’en ont St Baraifat, naiiM da Laoa , aa kare !.’• dn oairacln da Sotte-Oane,^ «t apb ini Attteru : da Traia.Faatanin , du» sa £»■ nique sou» faaaée 1063 : aia» Ua a’aaaieat te L’oo et l’antra qa cfflcnrev bt aialiéra ; au kni qv antre »iteur la dévatoppa beaucoup pii», —rian étant de ta Ëaaulle, ou du akuuw u couBoumit beauectup ouenx. Q. Nous rapportoi» ensuite uu fragment da FolgcrtUupu- de Jean de Saresberg contre ks niaisorm des courtisans, dam lequel il rappede , nacteaaent à la «enté, ma» tm en abrogé, pkiaiem eaempin tiréa de l’imtoire de son temp», depn» Faouaa t098juaqu ea U59. Eu tiamut leloge da Henri I. **, Rui d’Angleterre, et de son petit-fih Heim II, il n’oublie pus de parier desdéinèlés qu’ih eurent avec tes Bois de France ; et, sous ce rapport, ce fragment auroit dù être plaça daos notre hnaa Mil, ou sout reun» U>» lualonens .Anglais. III. Le célébré Leibuitz est le prmuier qui ait ous au jour, tome L" des Historiens de Brunswick, l’ouvrage entier de Gervais de Tilbéty, ayant pour tltre , les Loisirs impériaux , ou des Merveilles du wumde , pour servir de délassement auæ Empereurs. Du Cbesoe , au tuow lll des Histunem de France, en avuit eatnut deux g.-ueaiugies : celle des Rois de France . depuis iJovis juaqu à Philippe-.Aiirw ; «l celle des Bi<i* d’ .Vugleterre, depuis Edouard te Couieiueur jusqu a l’Empereur Otton IV, qui descetidoit des Uois d’ Angleterre par sa mere , lequel avoit tint Gervais murecbal du royaume d Arles, et a qui celui-ci a dédié soa ouvnmi. Nous avons rvtmpniue , au Ioum AI, p. 317, un fragiueut de tu geueniogie des Ro» d Angleterre, duut uous donuons ici la suite jusiiu’à tn till du lui * siecle. Elle est si rempBe «f aanchrotusmes . quoique l’auteur ue soit pas ekiigiie dtfs temps qu’il decnt. que nous avions pr» W parti de tu supprimer ; ma», lies eu queli^ sorte par uos devanciers , nous lu dounoos avec les correcüott» qu elle eaige, IV. La cbrouiqtttt de .Sigebert, moine de &«nbiours, «tuitaatrehMssi estimee pour sou esactitudav