Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome14.djvu/180

Cette page n’a pas encore été corrigée

■fOViw) ■ :r. ‘SWÇ’iîfliTN”’ ;' :- t

ET ILLUSTRILM VIRORLM GESTIS.’

55

A adiens furibundam, hlando affatu humiliter rogavit ut, quamvis Regina haberetur, metnor tamen femine^ conditionis, mentor etiam divinorum judiciorum , ecclesiastioslegibusobviareforoiidaret, etab injuria tanti viriseipsam verecundè temperaret. QuæmonitB cùm ilia tumoreregü fastùs audire abnueret, ait ad illam prophetizans servu» Dei ; « O Regina, à placet, crede fratri Arnulfo, immo crede Spiritiii saneto ; , quoniam si domniim ablrâtem Geraldum à loco isto violenter expuleris , vindice » Deo, et-tu ante diem mortis tuæ à totius regni dominio exlruderis, et in ærumna , alquedespectuexsors regni moqeris. » Hæesiquidem viri Dei prophetia luee clariùs manifesta facta est, dum omnibus patet quôd eadem Regina post aliquot annoj Regis offensant inremediabiliter incurrit, ob quam à totius regni eonsortio rijecta, in jMgurn Pontivum cum dedecore transposita sit, ibique diuturnà ealamitate detenta, more ^beio defuneta sit et sepulta. Geraldus autem ab ilia repulsus dédit locum iræ , B et secessit in partes Aquitaniae ; ubi à Duce terras illius gratanter exceptas, in Silva-Btajori illustre coenobium construxit , ubi Deo digne deservivit , et Inîato fine in Domino quievit : cujus et vita et mors signis virtutum et glorià miraeuloniin ref’ulsit.. . -Per idem tempus opinio sæva urbem Suessonieam et illius subiirbia , villasijue / adjacentes, per quosdam rtimigerulos fcedaverat, de Itostili Itarbarorunt adventu , dicentibns quibitstlam quixl gens Danoruin (a) de terra sua emergens , totam Franciani in brevi oecupatura et cleletura esset, et nec senibus vel infantibus ecclesiisquc ullo nuxlo parcitiira. Gimpellelwt hoc ad crcdendiim , quoniam similia niultoticns Danos patnisse referebant historiæ diversarum chronicarum. Qui rumor infaiistus in tantum convaluit, ut ’Fwllialdus episcopus Suessionensis virum Dei Arnulfum , tamquam videlicet divinitatis symmystain, super boc magiiopcre coiisuleiis ex|s)sceret, et Dei misericonliam, an ita de proximo fnturiim esset, ab illo indagari anxiii“ C imploraret. At fàiiiuliisDomini mox ut audivit rumorem, inanom proi-sus et vacuuin sensit : tamen, ne temerariæ levitatis notarelur, induciaspetit iiicrasfiniiiii... SeijueiUi diluenlo sollicitiis retlit episeopns ad mixlernam spiritualis arcbain testamenti , ac cœleste leposcit super hesterno deposito oraculum. Quem fainulus Christi divinitus sumptorolxtraiissolamine : « Nepaveas, iiupiit, præsul venerande, (]Uoniam<piaindiu » tu vel ego mortale geremus corpus, gens Danorum vel (juælilx’t alia barbaries » regiuiiti Franeiæ non vastabit »

Fecundalwt Christus suam ecclesiam donis gratiarum , rpiibiis aceeiisi nobilcs et inclyti perplures viri relinquebant vanam mundi jnxjsjieritatem, et seipsos mortiticando a<x|uirere contendebant divinani noliilitatem. Inter tpios taiiujuam sidus aureiim gloriosns Ainbianensium et Vi’romandensiuin (kmii-s puloberrimus Simon, filius Radulfi Comitis , divino amore inflammatns , abjtx’it comitatùs bonor< ’n v« 1 D pqtestatem, reliquit ci vitales et castelUi opulentissima, reliquit s|X»nsani docoratissiniani, at(jue Christum setpii exanlesecns, de tiuitis opibus niiilus evasit , et totam Franœriiiii deserens genteni, in qua inter millia servorum dominaliatiir , in partes Italiæsc ;/» ! coritulit, ob lioe præcipuê utcopiam inveniret visendi et exorandi s ;icratissiniam gloriosornm apostolorum Pétri et Pauli præsentiam. Quorum dum s ;icras meinorias divinitus ins|)lratus pià dcvotione fre(|uentiùs adirct, innotuit tanti viri devotiodomino l’apæ (iregorio VlI.Paiicisdeniqueannisdiverso^militans in simplicitate et luimilitate cordis et jugi contritione corporis, atque in saiietonim exercitio virtutum viriliter s<‘extendens, propitiarite Deo coiisumiiiatus est in brevi ( Non loiigè ôh urlx’ Siiessoruin cominancbat vir noliilis, militiæ aciibiis implicitiis, noriiine (uiido (d), liaIx-ns uxorem pietatis cidtricem, nomine F.rmenganlcm. Hi amlxi flore lüvitiaruni vernabant, et pietatis operibiis abundaliant. Is ita(|ue (oiido E fjiKxlain teuqxrre valida ægritiidine (lepressiis languebat, et amiss ;t facidtatt ! doiiiiiendi vel mandtioandi, à suis desperabatur, atque velut jam mortims ab amicis 24.

Kuuiort’ut

b.jris vi’ntuns

Hun, 25

Sitrianis Gom.

CrixfHM.-Dsi’i

oliitTiin (t<‘-

  • f. Dtx) suo.

un, 2( ;.

Ailini i Go-

dM’i.ii > iii< iiU

jir.ftiunU.il.

bx Ruinur idi m AnglUm (>q|j|ra !tcrat. Legimus rnitn in Glirontro Ani/to-Saxonico ad an. 1085 : flumnr i/wersitet tenô diclum nt , Canutum Regem Hc’tnieun :ue, Mvcint Rtgu filtum, hnnc terram cogtet r.-luLKif^eam subjugare , Rodbeardi Comitis bbtndrenM.s au.trUio. Toino nostn> XUI , p. 50. eniiu non sunt conveuienlia U’miiora ; nam Theo- “Wiis qnscopus ineunlf anno 1081 è viu dec4-ssil. I, } Itnmo ad Junmae S. Eugendt ouenobiuiu

(-V. Ojan, Iicxllc N. Claude) an. 1077 sk.* rciopil, unde ajMfSloloruni rimina invisil.

ic] Anno 1082, jintlte k.al. cHtobris.

d) Giuidonem juilat iVirin tsiu’s (Uisl. Siit>son. lib. V. raj». ir>; ftjiAse doininutn Gastflinmis oppiili ad Alatronarn , nos x-n’} Giiidoiu-in de Go«ia<o , iTijus filiuH cognominis iiiemoraliir in instnini. an 1107, ad taKcm opcrum Gudxrti de Novig.,

p. 625.

J