.t.tmmmmimxmmmmttttt
JOANNfS SARESBERJENSfô PRAGMENTUM. i$
A m«s «Togo ; in quo , ai joxta præcedentis grati» («) coraum nbi diü soccesaerint praapcnlwdwe poterunt Orosius , Egeaippua et Trogiu. Ctetenun adolescenti» exitoa aliquibus auapectus est, et utinam frustra à bonia timeatur ! 1.) Um •cribebBt JouiiiM SunbetMBM ara* Ww kominâ lefultmr». Patr6 de Bearid II Uodibos
- liw Ait enio ffdiogo ad Tbomam caocel*ttfu» hk coofcant, aifail dotraxit auctor . eliaa
tarhiniB : Oioat*’"**tpoitqiiam Re^ offeniam ob tuom in Thomam MM et me atruJibm mtgà petèuitper euUmi, iUttdtCamoar. ftodram sneoepit, exil» mulcutni ab illo, ndvem in anima, quia otiam sine literis mors en ettproat le^ti qui epietola* patebit. EX GERVASll TILBERIENSÏS OTIIS IMPERIALIBTIS, DEOSIONE n, CAP. XX («}.
Apud Chemium , t. III
D.
Renm Franc, p. 371
Brunswic. p. 945.
et Làhnitium, t. I Ber.
- Alfonsi.
âdemATO.
Iefuncto pâtre [ Guillelmo Conquestore ] , successit Guillermus primogenitus (i) in regnum, vir impius, ecclesiarum persecutor, immisericors circa imbelles : qui archiepiscopum Cantuaripnsem * plurimùm persecutus, ab Angelo percutiente • Antcimam peremptus, Guintoniæ sepuitus est sub infamiæ perpetuo moniimento. Du& Normannorum Robertus , inter illos qui per manum sanctissimi Urbani II C iiltrainaririam peregrinalionem siisceperuiit primarius, cum Comité Sancti—Egidü llaiinundo , pâtre Comitis NamfuLsi * , et Duce Godefrido de BuiUum , et Comité lialdwino principe, et Comité Stephano [ Blesensi ] , et episcopo Aniciensi * , cum ’ niultis proceribus Hierosolymam adiit. Vir in armis strenuissinius , misericordiâ plenus, et sicut sub armis consultissimus, ita de{>ositis armis in perfectione scientiæ defectivus. Captà Antiocbià , receptoque dominico sepulcro , Dux Robertus in Regem ultramarinæ acquisitionis eligitur, eô quôd filius Regis Anglorum strenuitate, prooerum stemmate cunctos praecelleret. Jam de morte primogeniti fratris sui Regis (îuillermi nuncii ad vénérant, et spe regni pacifici obtinendi, regnum sanctum, in quo pro Christo pugnandum erat , deelinavit. Dux quoque Godefridus regnum suscipiendum in excusationem duxit prætextu ’kinctæ humilitatis , .isserens se iiulignum illic eoronâ aureà insigniri, ubi Christus pro nostra sainte coronà spineâ ,’â] 0^)eris hujus uorHiam dodiiuus t. XI, p. 3i7 , ubi fragmentuin quod est de Regibus AiigU>rum, usque ad obitum GuiUelmi Conquestorin. ex eo recudiiuus. Nunc illius seriem, <{uam ibi proinittebamu< , ad tisque saculi XII ânem (irost’t^uimur. Mens quidem nobia erat illud }»rælennittere. ci» quôd auctor Gervasius, isque regni .drelaimut marefcaJJut , licèt iliorum temporain per|>etuis Uboret anacbronismis : verùm
pruniijvüis eonim qui nos præceasere, stare visum est . adliibitiH quas res postulat castigatiouibus. luüeruit eidem operi Gervaaius Epilomen de suc^ ccy.fUMtc Regum Fratécûm jfost Caroium Magnum , ved eam jejuoain valde, quam aie coorludit : Phiiipptt fucccttU Ludovicus Lippus. Cui .successit I.uihtviiur ptissitnus. amator cleri et verus Dei cuitor , qmt à multts deceptus , nuüumque dccipiens , ut tancta si/nplicitate transivit ad Dwmnfon, reUcto fiüo Phtüfjpo, qui patermasH postponens simplici’ lutem, maierni generis astutias duxit in usum. Hic rrgni iui noèdissinws vi aique ûtgesuo suppedUans, ternuno.t avitœ proprieuuis , isttra sui tasnen regni metas, ampliaxns. Qmd de Csetero d» futura successu-ne sû per fuiura tempora veaturum, judicare fiescu- i cùm apud me spiritus mm sit prophetiæ , satisque sU narrasse prmterita, et ignoroMte futara. Da rebu* verô Anglicta pauU> copiosior est, quippe qm lÀl>rum suum dicavit Ottoni VI Imperatori, è Normannica per genus maternum deacendeoti. (b)tGiiillclmus secundo loco natas erat GuiU iolmo Conquestore : verùm . pater i(wuin Roberto priinogeuito pnetulerat ad adminUlrandum .Angliæ rcgituin. Huic Vngliae regnum asseiuto hâc e{>istoU gratulati sunt , meliora de eo sperantes, Carnotenses clerict, quæ à Soocbeto priùs édita in ootis ad epistolam Ivoiiis 71 , hune locum sibi potion jure vindical :t« G. Dei gratid Angitrum Régi , A. » [ Adclardus] deca/iut et ecclesUe Carnotcnsis • canonici, ei placere per quem Re^es régnant. > Non modUa libi incumbit probitatis nécessitas, » si |>atris lui gloriosi aU{uc magnifici Régi* virtutem, et uialris luæ santiisstmæ att^ue exceU » l«‘rïUSsimæ rcininisceris prudentiam :tquorum a mors sicut humano generi inrredibiÜter damnosa « extitit. Ita omnibus in commune incredibtlem • inierorem altulit. Ekne tarn m est Dei gratü, > <]uôi.l te superstitein habcmuii, in quo patenta* » (ortitudinis imago ita rcpræscutatur, ut parum t distet quin patris iilenlitas inagis quAm similitudo exprimatur llæc ad te scripsimiis , non > ineitdicAndu, sed in noiitiam tuam venire desideraodo ; oltsecrantes ut nobis dilectionia vicem » reddas. Non eiiiin erit amor tuus infrucluosus, a si eufu ecclosiæ matria Dei impendaa ; quia sicut » apud auctoretn suum et filium nbtinere meruit » specialeiA dilectioncin, ita ctiam babet pro quibuscumqux. «olueril prjKÎpuani tntervcnicndi > poiestatem. Vaic. »
