Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/976

Cette page n’a pas encore été corrigée

TO EX CARMÎNE DE PROVÏDENTIA M -1 RM

t C D E Btrîwrid «upenu-e dofc»atque arma fiirorà Bvaberv, oauw* .apnpt pertuthnus. Nectjuerar eulinctaai nofto discrimine pfebem Mers quoque primorum oeaaet àj> invidia. Ma jores anni ne forte et nequior etas Oflfewo tulerint ou» nteruere Deo, Quid ptwri inaontea ?quid commisere puell», Nufla quibus dedecat crimina vita brevis ? Qu«re tnnpia Dei tant popuhrier igni ? Cur violât» aacri vasa ministerii ? Non hooor ûmaptas dévot» virginitatis Nec texit viduas relligionis amor. Ipsi desertis qui vitam ducere in antris Suerant laudantes nocte dieque Deum Non aliam subiere necem, quam quisque prophanus Idem turbo txtnos siistulit atque maios. Nulla sacenlotes reverentia nominis almi Disciyvit miam suppliriis populi. Sic duris t-aesi fligris, sir igné pôiusti Inclusap vinclis sic gemuere inanus. Tu quoque pulvereus plaustra inter et arma Getarum (iir|)eJx»s dui-am, non sine talce’, viam Cùm sacer ilie sene plebem, nstà pulsus ah url>e (>u pa.stor laceras duceret eul oves. erùm haec su h lielli sileantnr turliine gesta (xmfissis quoniam non fuit ordo inalis. Forte etenim placidas res mundi, et tempora p ;icis Arbitra dignetur cernere cura IVi. Si emictos an nos veteruni recolaiiins avornni, Kt c]iiid(|uid potnit nostn» videre «lies Maxiimis injustis lm-us invenictur in orbe Oppi-essis auteni p ;trs projH’ nulla bonis. Qui t’uerit violentus, atrox, versiitus, àvarus il Cujus » corde ̃ h’des cesserit, oie nudor i tiiiin-onines iniraiitiir, amant, rt verentur, honorant Huic suninii fksces, huic tribuiintur opes. Quocl si (juis justHS castam et sine crimine vitam Dissimili studio ducere maluerit Hic inlioiinrus, inops, Odiiim jiiveiHiiiKjne seiiiiui(|iie, In totis nuindi |>artibiis exsul aj ;it. Iiiipius exsultat maturis intimer annis (iii-|M>iv non c^ssjitut ulcéra tlira piiini. balsa valt-nt in jiKlîciis, et vera lal»o*ant Insontes set]iiitur pœna, salus»|iie reos. Ignorata piis illudi^ adultéra siicris Illasplif mus templi limiiia tutus adit. Qua- si cura IVi celsà spectarct ab arec Ilesque agerrt nostras sul) ditionc sua Aut non etliigcrent ult rites crimina ptvuas, Aut virtus terris sola rej)ertn foret, lalia ctim fàcilis vulgi spargaiitur in aures Quàm imiltis rudihus Hngua niiiligna lUM’et ? ` Nec tautus dolor est S<vthicis consumicr amiis Qiiautus ab infidis coitlihus ista seri. Prome i-itur sanctis ca-lestia tela pliarctris Kt medicis hostem confiée vulneribus. l-ortc ah(|iii poterunt erroriiin evaderc luxtcm lnijiic iam, i>;i lucc, referre [Kflem. t ticvinio miiraiu |»ati.itur ab impare ersu l !>ioi iiiiiiici’i-. poiii-c |M.-ntamctriim.