Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/917

Cette page n’a pas encore été corrigée

`~Irw "bi ,’< £gjmd«i ahorum principum [anno.] **»“> ^rbpnun S ?il^tff%£r tme, wh, ultra omnium nostrôm fe.ta vfcturo, ««il* TOWwJT^iJibiS^ ~tu :iDo a ~red8eeo, et~p~ Mira. es, IlDpendof, unde ~e ~ü au~rt :vb~lr~ ~dor quuaa tudiaem- Ticino mouft vidiam c~raror mnm ex "oO*lr- ~eh~u h~’m~e~ e :aw papndoe ah ut viderent m tibi Qod 0" bd pr~>, pasandœ afiontm principom [annœJ"ni ~i t tine, adi, ultra omniurDnostr6at ~ta vl~ w~ km propria debeatur. Map. «* proft^irn. pot dfetun»» «pûudinem *lSw»£ tiu~ar eargentinm gandiomm athtit in tu" ttlpra virea »ostetu ad 4atitiam et quodwn pnmgio futur» feBdtatl. «kti t»m» tt etMimttfene «««bT*^ jam .ndulgentumi quam daiurtm e». hdmtmm. Rxc^ynm^STq^Z patatium perve~n.itur, paupere quidem supelle~ 8t’d ommum aip oene«i omnium Deon.m notfitmim «misera protulimu. paaci«ima darorum imS,,roenta’ modulorum’Per compendia sæpius tibi occunora Prctahmus. Divites non CI’t’dtnt qui witatem studio «stimaret. Sed enim providentùim tuam latere non potuit, quamvis bene diwimulata pauperta» intdlexirfi officîoaain et honestam inopom vanitatell1.’ là âponte nos ad numinis tui aditum voca» sponte adfan sponte quid opb oVaidera. remua, interrogare dignatus’ es. Hec sunt, Impentol’, vera brne6cia, que non preabus efflagitata, sed « vohintana tua bonitate prowniunt tf citra uliam petendi Sokstiain adtpucendi voluptatem dederunt. Neque enim parvi nopotii «t Impeniterem totius orbis pro se peculianter rogare, sub tant» majentatis adupectu perfriour fiw». tem vuhum componere confirmare animum verba condpere trtpkUnter dkere apte desiner»-, esspectare respon9um. Has omnes difficultate» Imperator, rérmmdiai nostm remiaat,, non solùm ultrô perrunctando quid remedii pwoemiHi» ttd «tiam ^rS^e nos tecebllmus’ dum nos ja<^«e» JpeLtuo^ckmeot»suno attnlbs adfatu. ¥idiinu» raisericordiam tuam hi.n.entihu» oculi» eminmtera Ibant per h«c ora bcryrna- nobis salutares, t»>i gtoriosa- ; etnasinvieem, jam doiore discusso fletwmus gaudio. Nam si<n,t agros diuturnô adore sitiente. expSitu» votit imber ui>ertat ita la«Tym» tu» pertora nostra gaudiia irrigahant ut quamvi* nefàs wset, te «ente lartan vinceret tamen gratulatio religionem nuum lacryir.a ; iUwpietatiseasent indice», non doloris. Et hajc quidem nobis ad summam gratulationem sufficei-e potuisnent «tiainsi mue- c diorum nostrorum spem diiitulisaes et quibus non opibu» levaturus maes dubium reLquisse» sed tant promta in te est natnra Inmitetis ut quod pia piente con,vperis, statim voce déclares. Sic ingenui brgiqtie fontes, ut ubique piosint, ire fistinant aie celenter in terras «rio misaa perroniimt sic denique divina illa mens, rjuaB totum mundura hune gubernat, quidquid c<ogitwvit illico fecit. In quo tainen lmperator, si conaîlium callidiori» admitteres eaaet quod forta»e repreheaderetur ninmm te scibcet facile ra qiue sis trifcuturus, aperire et sine ullo «rîificio ego promere, qu* sperari diu debeant. Nesds lmperator, tua commendare bénéficia prwstimdi oeleriute oceupaa traipti» optandi. Sed enim indulgent !» ederitate vicisti lmperator, ipaa ejpmenta quibua animamur et rivimu*. Diu venturi honiinis partus optotur, diu vagitus inccMiditi loarturam diflerunt vocem diu irugn hi«n7cohihet, ver eUcit, ««rtas flore solidat calor ematurat tu nob» vitam pariter totajn cledirti tu (ructiw mentorum tuorum statim nos mrtere et in conduis referre jusswh. Relevaturus censum defmisti numemm reliqua remissurus quantum ’debemnus, mUTTugasti (jua- interrogatio manifesta promiwùo fuit. Nain quuin is, qui f.’

B i


t

t c i i c C ii

q v n ci le te tE al m D til sii IL dJ in es ta <J, ne ris E na qu In, IÙI nx pr Im ` ~1~ État», «IkaiuAw l ». lu PB CIp. j Cap. 10.