Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/423

Cette page n’a pas encore été corrigée

Au. II. C.

C. JUL. q^ESARIS GOMMENT. 

.

B


• ̃

C

D

E

qui suos fines tueri non potuerint alienos oecupare neque ullos in Gaffia varan* 4 agros, (pii dari tante pnesertim multitudini sine injuria possint sed licere si v* lint, in Ubiorum 6nibus considère quorum sint legati apud se, et de Suevonun m.juriis querantur, et à se auxiliuni pétant l»oc se ab Ubiis inipetraturuni. IX. Legati haec se ad suos relaturos dixenuit et re delil>erata post dieni tertium"" ad Caesarem reversuros intereà ne propiùs se castra moveret petierunt. Ne idquidem Osar ah se mipetrari posàe dixit engnoverat enim magnam partern equitatâs ali iis aliquot diebus antè, pnedaikji frumentandique vaussa ad (a) Ambivaritos tram Mosam inissain hos expeetari équités -atque ejus rei caussa -moran» ïnterponi artttraiwtur, t~- m-

Mosa profluit ex monte Vogeso qui est in finibus Lingonum, et (b) parte quadatii Itheni reoepta qua ? appellatur (c) Walis, insulani eHi.it Batavorum iJeque longiùs ab eo millibus jvassuum i.xxx. in Oeeanuui transit. Rhenus autem oritur ex B Lepontiis <|ui Alpes incolunt et longo sputio per Ihies Nantuatium Helvetiomm Seqiianorum Mediomatricoruni, Tribororuin Trevirorum çitatus fertur et ubi Omino appropinquavit in plures {limait vd) partes multis ingeiitibusque insulis effectis, quanlm pus magna a feris bar ha risque nationibiis iocolitur ex quibus sunt, qui piscibus at<]iie ovis avium viveir existimantur multisqù* eapitibus in Oceamin’i induit.

I. («ïsiir quum ab hoste non ampliùs passuum xn millibus aliesset-, ut eratconstitutum ad ému legati revertuntur^qui in itineiv eongressi magno|x>rè, ne longius pit>gi-e<lerHur, oralmnt. Quum iri non inipetrasseiit p/>tebant uti ad eos équités, qiii agmen anttressissent jwa-mitteret eos«jue pugna prohiberet sibique uti jxnestàtem la.eirt 111 l’bio legatos mittendi quorum si prineijx’s ae senatus sibi jurrflirando fidera l’ecisM-iit. ea eonditione <|iia- a Gesare linetur, se usuros ostendebant ad lias res C conlieiendas sibi tridui sjwtiuni daret. U ;ee oninia Casar eixlein illn [H’rtinere arlii– trabatur, ut, tridui inora interposita équités eonim < j 1 1 ï abessent reverterentur tamen sesenon longiùs millibus |)assiium in ; aquationis eau* ;i pi-oeessuru’in eo die dixit hue }x>stem iWc «juàm »’ie(|uentissimi coineiiiieiit ut de eoi 11111 |x>stulatis eogiuweeret. Intérim ad pnefeetos (jui einn omni equitatu antecesserant mittit qui nimeiare.it, ne hostes p.^lio laeesserent et si ipsi laeesserentur, susti.iere.it, quoad ipse cum exereitu prtipiùs aetvssisset. >

XII. At hordes, ubi prinùini nostros equitèsvonspex.i mit <|iioriun er.it inilliiini nmnerus, ([imm ipsi non ampliùs mec e(|uites haUrent (|iu>d ii, ,|iu tniiiienta.idi eaussii lerant trans Mosiim .minium redierant niliil nos ! ris timentibus, <|iuhI legatieorum |>iiullô antè à Osue diseess«-riint atque iis dies indueiis eiat ab ii> [K’titus ; uii|>etu theto, eeleriter nostms }Mi tm l)aeriint niisus. resistentHms nostris, eonsue- D tudine sua ad jxtles desilierunt snllosis.|ue equis eompluribus nostris dejertis., rf li(|uos in rn^hn eonjetvrunt atcjue ita pe.Uirit^s egerunt ut non priîis l"uga désistèrent quam ï euiis|M’etuiu agminis noSrrtr’v ?nisMiit. In eo pnelio e equitihus nostris inteHïei.^tur n et i.xx in lus vi. • foitissinius Piso quitaiius ihiiplissinw genetv natus, t-ujhs avus in eivitate sua regnuin obtinueiat amieusal. senatu nostro appellatus. Hi<-(|uum liatri interelusoab hostibusauxiliamteiret illumpei-u-iiloeripiiit ; ipseeqtio vutnerato dejeetus <|uoad potuit tbrtissiinè r.Mstit <|uuin eiivuinventus, mult.svulneribusaeeeptis, m-iclisser ; atque id f.ater, q.ii jam pr.rlio eveesst>rat,proeul ammadvertisst’t ineitato equo, sese hostibus obtulit atque interleetus est. Mil. Hoc facto praelio, Gesiu- ncjue jam sibi legatos audiendos ne(|ue conditiones aeeipiendas arbitr.i^atur ah iis qui per dolum atque insidias petita p ;ice ultro U’Iluni intulissent «-sjKrtare verô dum hostium copia- augereiitur equitatus- E que reverteretur, siiuniur denu’iitiae esse judicabit et cognita (lallorum iiUinmtate, (J Ou ma m >int 4mUv,iriu crrlo affirinan nc-

i|iiil CIiimtIus le^fiitltiin et-iisct Aiiualuu*. lin Ilis

s arjjuiliir Ci-saris li’ii)|iuril>us conftiifiitem Mosa- et Rlicni ovstilivs.- ruini|ne lnngiùs

juiiIi’i ah i>slio mwiiiuiij in < itfriora nifuiluin. i<) Ilot vo<ahulum ;tru- s>ri|>tuiii rvperilur in manuscriptis (v»-4aris rvcni|ilarilius. Tarito* l’ahalù Sulonio f’acholu Grswo inltTpnti C*sari« B««An. Fort*, ut nlwrnat CrlUrius, l>»ar srrijiMTat taArt/.n o i|iio nn|iiii>ri tt-iH|i«rf ,jWi«/ farlum lit romii>«tv imchi pm nuhi et taixlt’iii a<ls|.ir.ito rjit-ta iiiin «xlnidi ir,, ̃>>> aliviu c ilc.iuiTit.

(d) l’udf Julio Osari. longé .inte DriiM.ui.i t.’mpora. sunt pluro parte*, in <|iias RIhmius (Xrâno »dpro|iinr|inns .liffluat ? unde limita illa capita <fù-

hus influât in Oivanum ? Pluri’S (|uim dut» œajort-s alvros Rht-ni et imij-aliil.-s Julii Osari» Um(»rib»s fuisse rrtHlibilf non esl ex illis «OHM

rivos ilrdui’tos ri natura sua et elices, a«ieO» non nefrandum essr jmtamiis ut aliter multituilmemùei*ris

non «-rnst-amus pxplicari jjosse qui quitkro nonnullis iniiTtus (le his oris vitlêtur, quali non ubûjne ad ostia ijwe atifuisset serumlùm aliœ autem refi s»Ti[wit ut |>otf versalus in loris illis et qui Rheni fliirnta iienptfta oculis et explorata si qui* aliu» baliuerit. Céliariut. *̃