Page:Raoul - Trois satiriques latins, vol 1 Juvénal, 1842.djvu/270

Cette page n’a pas encore été corrigée

Sed tuus Endymion dilectæ fiet adulter
Matronæ ; mox, quum dederit Servilia nummos,
Fiet et illius quam non amat : exuet omnem
Corporis ornatum. Quid enim ulla negaverit udis
Inguinibus, sive est hæc Hippia, sive Catulla ?
Deterior totos habet illic femina mores.

Sed casto quid forma nocet ? quid profuit olim
Hippolyto grave propositum ? quid Bellerophonti ?
Erubuit nempe hæc, ceu fastidita, repulsa.
Nec Sthenobœa minus quam Cressa excanduit, et se
Concussere ambæ. Mulier sævissima tunc est,
Quum stimulos odio pudor admovet. Elige quidnam
Suadendum esse putes, cui nubere Cæsaris uxor
Destinat. Optimus hic, et formosissimus idem
Gentis patriciæ, rapitur miser extinguendus
Messalinæ oculis. Dudum sedet illa parato 27
Flammeolo, tyriusque palam genialis in hortis
Sternitur, et ritu decies centena dabuntur 28
Antiquo ; veniet cum signatoribus auspex.
Hæc tu secreta et paucis commissa putabas ?
Non, nisi legitime, vult nubere : quid placeat, dic ?
Ni parere vetis, pereundum erit ante lucernas.
Si scelus admittas, dabitur mora parvula, dum res