Page:Raoul - Trois satiriques latins, vol 1 Juvénal, 1842.djvu/186

Cette page n’a pas encore été corrigée

Pectora nostra duas non admittentia curas ?
Magnae mentis opus ; nec de lodice paranda
Attonitae, currus, et equos, faciesque deorum
Aspicere, et qualis Rutulum confundat Erinnys.
Nam si Virgilio puer, et tolerabile deesset
Hospitium, caderent omnes a crinibus hydri ;
Surda nihil gemeret grave buccina. Poscimus, ut sit
Non minor antiquo Rubrenus Lappa cothurno,
Cujus et alveolos et laenam pignerat Atreus ?
Non habet infelix Numitor quod mittat amico ;
Quintiliae quod donet, habet nec defuit illi,
Unde emeret multa pascendum carne leonem
Jam domitum : constat leviori bellua sumptu
Nimirum, et capiunt plus intestina poetae.

 
 

Contentus fama jaceat Lucanus in hortis
Marmoreis ; at Serrano tenuique Saleio
Gloria quantalibet quid erit, si gloria tantum est ?
Curritur ad vocem jucundam, et carmen amicae
Thebaïdos, laetam fecit quum Statius urbem,
Promisitque diem, tanta dulcedine captos
Afficit ille animos, tantaque libidine vulgi
Auditur ! sed quum fregit subsellia versu,