Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/55

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

— Et dé au tois coqui crabe faci, dit Dorilas ; pimentade lamorie, qué pimentade calicha nous ca fait bitachon la, yé chouite.

— Côté to ca metté oune bon croupia ? To songé mouché Guiamant, la Palicou ? Quand croupia té ca baille meinme, lò la, li ca rhélé : quel awantaye ! Et oune bon chibè ?

— Pas palé, compè, rouprendne Atipa. Et oune bon douriz safra ? Nous wa mangé ça to wlé, a pas mangé, qui manqué.

— Lò mo ca tendé yé ca dit, peye la pas gain mangé, yé ca fait mo ponne. A pas peye la, qui pas gain mangé, a pitit moceau, nous pitit moceau landans ; a zaffai qui pou c’allé draite. Jodla, nous toute la placè, à qui moune yé wlé qui planté mangnoc ? A qui moune yé wlé qui çassé mangé ? Nous pas pouvé couri et pis gratté nous pied, en meinme temps.

— Si coolie té ca vini toujou, oune jou, oune jou, to té wa gain oune qué to. Nous meinme té wa pouvé gain oune, pou séclé nous batis, pendant nous la placè. Lò nous descendne Cayenne, au moins, nous té wa trouvé cassave ; mé, blangue pas wlé yé vini encò. Faut pas comté là-sous yé. Faut pas palé meinme di ça encò. Pou mo pa, mo langue paisse, mé, mo zòrè pas dou. Nous wa allé conça,