Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/232

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

beaucoup ; mé, pou to la chasse yé, faut pas to pè taon maillet.

— La Maronni, a oune bitachon, oune so, li gain, la zilet Pòtal la.

— Oune jou, mo té ca descendne di Spaouine, pou allé çassé passage la pénitencié ; nous rété la zilet la, pou wai bitachon la.

— Oune mouché vini dit nous, moune pou ca entré ici la. A dégrad la, oune so, nous wai. Nous baqué, nous denscendne la Saint-Laurent.

— To wai zaffai conça ? mo savé, temps di catibe, si to té failli pitit nègue, li gain blangue qui té pou ca lessé to vini, la yé bitachon ; mé, athò la, toute moune libe. La pénitencié, meinme, blangue pou ca empêché entré.

— Mo dit to, li gain taon maillet, la Mannan, heinbin ! Oyapoc, côté mo soti la, gain ça saloprie la, aussi. Lò nous descendne, di danbois, a oune qui piqué mo, qui fait to wai mo rivé jouq ici la, ca causé qué to.

— Frè, li ta ; mo ké quitté to, pou allé rangé mo pagra. Mo dit to, mo ca pati dimain, qué mouché Brignasqué, pou placè Elysée.

Yé lévé di banc la.

— Mo content, dit Totie, di zaffai to raconté mo yé la. Pitête, mo pou ké wai to