Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/137

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

poterie Borga ; la la pa, ça té nous pac.

— Chef coup l’fisi la meinme, a té Yourbain. Oune jou, nous vini la savanne aré, òte bò la, la chasse zètolan ; Chinbo té dèrhò ; to wai, a vié zaffai caba. Nous oune pas kioé ; Yourbain rentré, Cayenne, so sac plein qué zètolan. Fòce li fatigué so cò qué la chasse, dipis ça temps la, li mouri lessé femme qué pitite, la misè.

— Lò nous ca rouvini, nous contré là-sous pont la, oune houomme, so bitachon la crique fouillé. Li doumandé nous, si nous pas connaite li. Nous réponne non. Li trouvé pou qui ça, nous pou ca dit li bonjou ; li ça beau-pè Ekienne, to wai zaffai qui drôle.

— Landans la chasse conça, dit Couillè, dé jou, ca ari meinme.

— Li té gain oune blangue, yé c’appelé Badai ; mo pas jain wai moune té face conça. Et mentò, athò ? lò li ca raconté to, zaffai la chasse, tendé li, li té pronmiè tirò ; côté, a té mo compangnin. Lò bongué idé li, li kioé oune agouti, li gain pou palé, di agouti la, pendant tois mois.

— Oune jou, mo vini tiré cochon qué li, òbò