Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
394
MERCVRE DE FRANCE
longs discours : comme en use Victor Hugo (les Burgraves, partie I, scène II) :
Est-tout ?
— Non, écoutez encor.
Et Platon, en plusieurs endroits :
— Ἀληθῆ λέγεις, ἔφη.
— Ἀληθῆ.
— Ἀληθέστατα.
— Δῆλα γάρ ἔφη, ϰαὶ τυφλῷ.
— Δῆλα δή.
— Δῆλον δή.
— Δίϰαιον γοῦν.
— Εἰϰός.
— Ἔμοιγε.
— Ἔοιϰε γάρ.
— Ἔοτιν, ἔφη.
— Καὶ γάρ ἐγώ.
— Καὶ μάλ’, ἔφη.
— Κάλλιστα λέγεις.
— Καλῶς.
— Κομιδῆ μὲν οὖν.
— Μέμνημαι.
— Ναί.
— Ξυμϐαίνει γάρ οὔτως.
— Οἶμαι μὲν, ϰαι πολύ.
— Ὀμολογῶ.
— Ὀρθότατα.
— Ὀρθῶς γ’, ἔφη.
— Ὀρθῶς, ἔφη.
— Ὀρθῶς μοι δοϰεῖς λέγειν.
— Οὺϰοῦν χρή.
— Παντάπασι.
— Παντάπασι μὲν οὐν.
— Πάντων μάλιστα.
— Πάνυ μὲν οὖν.
— Πεισόμεθα μὲν οὖν.
— Πολλὴ ἀνάγϰη.
