Page:Marie de France - Poésies, éd. Roquefort, II, 1820.djvu/396

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
386
POÉSIES

MORALITÉ.

Ainsi avient, plusur estrivent[1]
Vers lur Seignur, tant cum il vivent ;
Ne vuelent savoir ne sentir
Quels max lur en peut avenir,
[a]Lor richesse turne à vivant ;
Qant il se vunt aperchevant,
E s’il leur turne à mal-talent,
Il s’en vengent plus asprement.


  1. Disputent, querellent, contrarient.
  1. Lor riote tiennent avant.
    Ou bien
    Leur veu tienent d’or-en-avant.