Page:Marie de France - Poésies, éd. Roquefort, II, 1820.djvu/24

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
xij
NOTICE.

en langue sclavonne et dans plusieurs bibliothèques de Bohême, on en trouve d’anciens manuscrits. Elles ont été d’abord traduites en vers allemands, puis en prose. Ces fables enfin ont eu différentes éditions en latin, parmi lesquels on doit distinguer celles de la bibliothèque Royale[1], de la

  1. C’est un in-4o, sans date et sans nom d’imprimeur. L’ouvrage contient quarante-cinq pages à deux colonnes, sans chiffres ni réclames, mais seulement avec des signatures. Les initiales manquant presque par-tout, et lorsqu’il s’en trouve, elles sont en petites lettres et placées au milieu d’un espace blanc, destiné à recevoir la lettre majuscule qu’on enluminoit ensuite à la main. L’ouvrage commence tout au haut de la page, qui est signée A 2.

    Incipit Quadripartitus Apologeticus Cyrilli Episcopi de græco in latinum translatus qui relucet moraliter in philosophia ethica per quatuor cardinales virtutes et morales.

    On lit à la fin : Explicit Apologeticus Cyrilli Episcopi doctoris Græcorum translatus de græco in latinum novissimis temporibus in quo commune speculum videlicet tam æternæ quam temporalis vitæ securissimæ possidendæ et habendæ et totius sapientiæ creaturæ humanæ et conspicitur et relucet moraliter in philosophia ethica per quatuor cardinales virtutes et morales, scilicet : prudentiam, temperantiam, fortitudinem, et justitiam, contrà quatuor vitia et crimina quæ sunt in mundo magis dilecta, volita et plus generalia. Videlicet contrà pompam honorum et potentiarum, superbiam et violentiam ; con-