Page:Marie de France - Poésies, éd. Roquefort, II, 1820.djvu/118

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
106
POÉSIES

Furmaiges[1] qui dedens esteient,
E séur une cloie giseient[2],
[a]L’un en a pris si s’en reva.
Un Vorpilx[3] vint, si l’encuntra[4],
Dou fourmage ot grant désirier[5]
Que il en puist sa part mengier ;10
Par engin volra essaier[6]
Se le Corb purra engingnier[7].
Ha ! Diex Sire, fet[8] li Gorpix,
Cum est or cist oisiaus gentix,
U[9] munde n’a si bel oisel[10],

  1. Des fromages.
  2. Qui étoient rangés sous une claie ; après en avoir pris un, il s’en alla.
  3. Un renard.
  4. Qui le rencontra.
  5. Desir, envie d’en pouvoir manger sa part.
  6. Par ruse il voudra (veut) essayer.
  7. Tromper, subtiliser, ingignere.
  8. Dit le renard.
  9. , au, ad,
  10. Prononcez oiseau.
Variantes.
  1. Un en a pris, à tot s’en va,
    Un Houpix vint qui l’espia.