TITRE LXIII.
DE CELUI QUI VEUT BRISER LES LIENS CIVILS QUI L'UNISSENT À SA FAMILLE.
Quiconque voudra briser les liens civils qui l’unissent
à sa famille, se présentera à l’audience de-
id est, murenas, nuscas, monilia,
inaures, vestes, armillas, vel quidquid
ornamenti proprii videbatur
habuisse. »
Art. 8 : « Usquè ad quintam generationem
paterna generatio
succedat. Post quintam autem
filia ex toto, sivè de patris sivè
matris parte, in hæreditatem succedat ;
et tunc demùm hæreditas
ad fusum à lanceâ transeat. »
La loi des Lombards, livre 2,
titre 14, art. 9 :
« Si fuerint filii legitimi, et naturales,
et sorores, tàm legitimæ
quàm naturales, pro mundio
earum tollant filii legitimi partes
duas, naturales verò partem tertiam. »
Art. 17 : « Si libertus homo,
qui sulfreal factus est, filios dereliquerit
legitimos, sint illi hæredes ;
si filias habuerit, habeant
et ipsæ legem suam, sicut suprà
constitutum est. »
Les constitutions siciliennes, liv.
3, titre 23, de successione filiorum Comitum et Baronum, art. 1er :
« Hâcigitur lege nostrâ, per universas
partes et singulas regni
nostri valiturâ, sancimus, patre
mortuo tàm filios quàm filias,
puberes aut majores minoresve,
ad parentum successiones, absque
sexûs discretione, vocari. Si autem
filii masculini, unà cum
filiabus fæminis, aut etiam sororibus,
patri decedenti supersint,
cujuscunque conditionis pater
fuerit, Francus videlicet, aut etiam
Longobardus, vel miles Burgensis,
in successione bonorum præferri
volumus masculos fæminis ;
dùm tamen sorores, aut amitas,
fratres aut nepotes, pro modo
facultatum suarum, et filiorum
superstitum numero, secundùm
paragium debeant maritare. »
La loi qui excluait les femmes de
la succession aux terres saliques,
ne tarda pas à paraître odieuse,
au point que les filles furent
souvent appelées au partage de
ces terres, concurremment avec les
enfants mâles, ainsi qu’on le voit
par diverses formules qui nous ont
été conservées par Marculfe et
par Jacques Sirmond. Nous allons