Qcilmig an bc $oIb¢r. 181
esse ut eifecta, adeoque non recte assumi prop. 2“"’ ut nec actiones praestantes eundem effectum esse in ratione velocitatum aut in ratione reciproca temporum. Nec admitto plus praestare vim, qui eundem effectum praestat promptius. Nam sive breviori sive longiori utatur tempore, praecise eas vires adhibet, ex quibus idem etïectum sequitur, quae idcirco in utroque casu nec minores nec majores, sed eifecto aequales videntur.
Ignoscas, quaeso, Vir Amplissime, quod te tam prolixo sermone detinuerim ; quod eo rogo impensius quia vereor, ne forte in omnibus mentem mam non recte perceperim, et idcirco, quod ei conséquens est, quaedam à- : rpoçöušvoaa attulerim ; quod an contigerit necne, ut omnia mea solidissimo tuo judîcio quam lubentissime submitto. Vale. Lugduni Batav.
a. d. XIII Maji CIDIDCXCIX.
vl.
Qeilmig au be Qšnlbefi).
Gaudeo meas tibi non omnino displicuisse Iiteras ; ut omnia in iis satisfacèrent, fateor me non sperasse. Paucissimis datum est etiam vera ila dicere ut statim probentur, nec verum semper verisimile est ; praeterea habemus omnes praejudicia quae aegerrime exuuntur. Tentabo tamen an possim aliquid commode dicere ad tuas notationes, ut porro proficiendi Occasione utar..
Puto te concessurum, non omne possibile existere. An non enim Ro-Inanisci possibiles fingi possunt, nec tamen credo omnes existunt, nisi Utopiam Mori aut Argenidem Barclaji alicubi Historiam esse putemus. Illo autem admisso sequitur non ex absoluta necessitatis sed alîa ratione (nempe boni, ordinis, perfectionis) alia possibilia prae aliis existentiam nancisci. Iîxperientia Iegibus ordinis consentiens examinis instal’ praebet, et Iicet aim demonstrandi universalem non habeat, plurimum tamen ad confirmationem potest, et multa certe non aliter noscuntur. Idem praecise praesens :-Î :-1-ri
) Ycibni ; bat bcmerltz Haec non est transmissa, sed paulo brevior alia. — Êlcfet
abgdüqtc Srici iolgt unten ale Qåcilage..
