Page:Leibniz - Die philosophischen Schriften hg. Gerhardt Band 1.djvu/217

Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

Ezlbuig un Gaming. 203

wmpua oumo meuui impemli nugoliis forousibus, ilnque liberum mihi (volt uheosn au onnvomu, quolies id aliorum lahorum 1-anna muossnrium videbilur. El carla cum suhinde oliqua privalim a mu Prinœps postulat, L1 Bihliulhessa quoqua hnbeudu sil ratio, et panim colundum alquo relimandum : il cum urudilis commen-ium, facile apparuit paulo llbomliun meeum agi doberc. Sans nollem egu ad saxum hoc foreusa uniue volveudum damnari Sisypluio ribu, nec si maximaa opes summique houoms pmmimarenlur. Quare imu crut mir mirareris me de ratiune denwnslmndi aliquid Tibi repnsuisae, pmu.acrtim cum medilatiunes illua quns turn : in charlam canjœci libi seribens, non mihi novac csœn|., ’sed dudum lumiliarcs, quallum descripüo milxi uullo labom consmre snlct. Pulavi etiam. alque etiamnum pulo, Te non plobajo mum poneru prnlia rohus nec mami uesliinara cogilatimms, quanli ess [orux Bibliopola amant, sed quanli sim. nd nugendam scienliam excolemlaquu iugenia mumnnli. Ilihi uuuam eorum omnium quae nui neque ulilius quioquam occurril. nuque universalius, quam quae du vera invuniondi et clumonslrandi nlioue ad Tn, bm» viler lioet., pnrscrîpsi. Usum vero exemplis usbenrlena, pnuci ; nou lioet, sulla» eeril. illius mo mihi onnscium esse idemque seusums qui ogregiorum invenlomm Qquae scilicel nasui mm dehanlur) origines incellexorint. ldihi enim in more l’uil. μosituui inde a puaro, quotivs in pulohrum aliquod invamum inciderem, non conquiescerc usu ejus alque demonstralione licvl. inlelleclis, nini ul. originam iuvnnli, id est anulysin sive muclum quo vel invenerit autor vel raliocimmdi urwm soculus invenire polueric, eruissem. Quad cum crebro iacerevn, aIi« quam mihi videur nou mntum iuveuiendi sed et invenieudi amam ad regulas voumdi laciliuiuulu eonsaculus. Quao uubem ego Ielicilar oxperlus sum, non mihi mntum sed uv. aliis invenlorihus tautopere pruluisse (quanquam ipsi invenmrra nan sempor inveninndi procassum animadverœra nul. distincts exponuro μosainl), no Tilxi vaga el pnradoxa et parum ulilia idée videri oxjnbimo, quis ansi ingenium mum sit mnjus quam ul. eruditionis Academionu vulgaris nanoellis includi posait, scis lamen wnsueludinem vulgi, el. qunu quulidic audimuu ac videmus velul. coulingio quodum aniuium infiœre ; in Acadumiis aumm vulgo si hisloriarum sludium nlamas, fem intra pruecepla guueralin alque ab usu reumlu in plerisquu sciemii : oonaisli ne proindu quan ulilia Mquu inuúlia num. non numper illic recu : judieari : doniquo nonnullu quzie vestriμ hominihuμ purazloxu vidunmr, comm wnlruria muximi nominii npud exlnros inprimix viris hodiu paradoxa visum iri. Sed haec de philosopliiu qunlis in Auulemiis piusim dnwlur, nocipi n To volim, alias unim