Page:Leibniz - Die philosophischen Schriften hg. Gerhardt Band 1.djvu/193

Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

Evming nu Y¢il :›|i ;. | 19

lx.

(Soaring un Qeilmig.

llwnsqnie Iilcras Luas, Amplissimu Lcihnitzi, ruclc alque in uampure curuvil lšisuuliartius. Nunc Leman damum nliquid rusponduo, quiu jam landum ultima manue impnsila est libro men Anlieapuciuiuo, ul. a luburibus nonnihil conquiosm. illius vero libri exempium jam quoque millu Bil›Iiol.hL-can Du» cali wnsousluvn, quiu Serenissimi Prinuipis œnsmniem ergn me el. meu graliosum aflsctum signiñuaslã, non hunc minus quam alwrum ueceptum [orc uaslnlus. Nec enim quidquam fiduuiam menm de Oplimi Prineipis anima vel tanlillum movev, quud namisli, non deiuisse qui Prinnipi benignissimo voluerinl persundœre, juslo inclémenlius Capuvinum esse exceplum. Tanlo sum : mugis visum mihi iuil., ex re Iuturunu, ipsius Principis aculis el. ma» nibus meu omnia oxhiberu ol. sisters sspicnii judiciu. Scurrililnlîs Banc ul. infinilorum nomino mundsuiorum Cnpucinum, Iawor, into libro perstriuxi : wii injuriam humini ullo loco a me faclam uegu ac peruogo. Genus quuqua sum, inlelliganlam quemvis ol. acquum leulnrain ila judicaturum, qui Capuuiniuu pariler et mea jusua lance expzmderil., Âprouul amnre, pmcul odiu ull»aruLrius punis. Enimveru nuclus nquidem fui adversarios quunimulws, hominos mm bnuau nome ; impuduniu auhxm scurrilitatu pzniler ul, lihidine menliendi pvrvertvndique umuia Capuoino huic param neminem. Non : âne duhiuvil. nr.-bulv passim in ipsum quoquu sanguinem muum culumniari, uusus profileri, me omnes umnino Iiomunuz uoiumunionis uxeeralum, inm scelssuzs nppeliusscz quml ileliclum uüquv fuœrit sanguine uxpiamlum. Hnud mo fugil., non pnlî negotia Principis Oplimi, un quan hinc inde sunl. agiuiln, num aura expeu deru : ilaque rogo, ne graveris molusiiam hanc Tu, Amine, suscipere el. commodu occasione, si non plane expcmero summum ranzm gestarum, saliim manuduœre ad quorundam dumiaxst capilum aequum examen. llnnorati Fabri lihrum pridem mihi misil. bonus noslor Boinehurgius, qui iilum conscribi curavurut, quod illi ques aulohac concilaverul. non salãsfecissenl. uxspaclalinni sul. demonslrutiunis mena vim imgissent. Huio nihii hactenus fevposui, quis un ipsi quidom Boiueluurgio placuit, et ipse umdem haud nbscuru aμavil noduln muum suivi non passe : mihi uulem visus bacmxun ssl. nihil uwulisso, quod non sit prius diclum nb uliis el. a me abunds wuiuuslum, (ut) nec nusus fuit saqui meum dispul-undi modum venu isoüsiμrixåv, perindo nique niii oxunes non iusmnl. ussuvli åxnüeninxiãc agen-, sad verb : fuudun-. 12'