Page:Le Roman du Renart, 1826, tome 3.djvu/232

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Ne en France, si con je cuit,
Car il fu sages et recuit
De plaies garir et saner.
25850Tant se vost de Renart pener
Que il l’a à garison mis.
Un marc d’or li avoit promis
Ysengrin, si li a baillé,
Et il s’en fu si traveillié
Que il fu toz gariz et sain,
Congié prent, si s’en va à plain
Li mires, et Renart remeint
Et si fesoit-en sanz gabois.
25860Ilec sejorna près d’un mois
Avec Hersent et Ysengrin
Tant qu’à un vendredi matin
Se leva, si a congié pris.
Conme cortois et bien apris
Li done Ysengrin doucement,
Mès moult en pesa à Hersent,
Et jure le cors Saint Johan
Qu’à son voil n’en partist oan.
Dame, fait-il, bien vos en croi,
25870Mès par celui en qui je croi
Vos m’avez bien servi à gré.
Atant avale le degré
Et s’en issi de meintenant.
Dame Hersent remest plorant,