sous silence les falsifications commises dans les écrits de Gennadius Scholarius patriarche de Constantinople, M. Laemmer lui-même avoue qu’elles ont été commises dans les versions latines et non dans les textes grecs[1].
- ↑ XXIII. XXIV. XXV. Qui superest Gennadius Patriarcha Constantinopolitanus, istius Dialogum Sernikavius opinatur mire ac varie
et Procopowicz triadem excerpserunt corruptelarum, quas tamen princeps indagavit ac notavit Leo Allatius sic disserens : “Constantinus Harmenopulus, erroris huiusce (schismatici) propugnator, fidem quam ipse profitebatur, emittens, de Spiritu Sancto verba faciens, dicit illum ex Patre procedere. Francofurtenses tamen Typographi anno 1566, sive qui illud opusculum de Haeresibus in linguam Latinam convertit, non in interpretatione modo, sed in Graeco etiam contextu, Filioque posuit. Sic a. 1528 Basileae in officina Petri Pernae, tum in Graeco, tum in Latino textu, tantummodo ex Patre editum est.
In Thesauro orthodoxae Fidei Nicetae lib. II cap. XXXIV, Petrus Morellus Interpres, dum Nicetae verba de processione Spiritus Sancti in Latinum vertit, ex suo addit „et Filii“, licet per parenthesin, cum auctor scripsisset, „Procedit ex ipsa Patris essentia non genitus, sed procedens“ ; quod verisimilius videbitur e toties repetita Interpretis additione : cap. XXXV „Credimus in Spiritum S., qui ex Patre (Filioque) procedit.“ Et infra : „Patri et Filio per omnia similis, qui ex Patre (Filioque) procedit.“ Et haec quidem tolerabilia sunt, cum parenthesi inclusa, de suo esse addita, lector possit suspicari : illud vero quis ferret in eodem capite, ubi vertens illa Damasceni, το δε πνευμα το αγιον και εκ του πατρος λεγομεν, και πνευμα πατρος ονομαζομεν, ita ausus est interpretari : „Hunc vero ex Patre quoque et Filio, et Patris Spiritum nominamus ;“ et illa ex Capite XVIII lib. 1 θεος και το πνευμα αγιον εστι δυναμις αγιαστικη ενυποστατος εν του πατροςαδιαστατως εκπορευομενη, και εν υιω αναπαυομενη, sic, vertit, an pervertit ? „Deus denique Spiritus Sanctus, virtus sanctificans, quae per se subsistit, a Patre et Filio procedit, et in Filio conquiescit.“ Id prudentissimi quique, et catholicae religioni addictissimi, semper detestari sunt. Religio namque vera, veritate, non falsitate et dolis, firmatur.“
