Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
110
ESCRIZ
De Aloyſæ Labæ oſculis.
am non canoras Pægaſidas tuis
Aſſueſce votis : nil tibi Cynthius
Fontiſue Dircæi receſſus
Proſuerint, vel inanis Euan.
Sed tu Labææ baſia candidæ
Imbuta poſcas nectare, quæ roſas
Spirant amaracoſque molles :
Et violas, Arabumque ſuccos.
Non illa ſummis diſpereunt labris,
Sed quà recluſis obicibus patet
Inerme pectus, ſuaueolentis
Oris aculeolo caleſcit.
Illo medullæ protinus æſtuant,
Et diſſolutis ſpiritus omnibus
Nodis in ore ſuauiantis
Lenius emoritur Labææ.
Hoc plenus æſtro (dicere ſeu lubet
Sectis puellas vnguibus acriter
Depræliantes, aut inuſtam
Dente notam labiis querenteis :
Cæliue motus & redeuntia
Anni viciſſim tempora : nec ſuo
Fulgore lucentem Dianam,
Sideribuſue polos micanteis.