Page:La Villemarqué - Dictionnaire français-breton de Le Gonidec, volume 2.djvu/62

Cette page n’a pas encore été corrigée

36 eiLoniA. niE •r«sifA#M< I» •* «1« !’ mimzikz • -m^aimésr’JUai « tj hmrn.. i-u» ft« aiBés. à» m si ilüit, ks SMil ain«^. Tcaip* passé iapirfi :: Mé « Mi karti, f rUis aimclc 4 AI ttrti, lu eUis ùme, c :.. frimeifml, é nmftTsemmel > Tea}>s passé pariait. Jfr • mi hêrti, je [as aime. ■»rTO>E. le « «> torrf, la f«s aimr, Ht. Tcvp* falar. Ur a Da< ! i«rr<, j« «erai aine . r a rc±i i«>Y(, tu ttrunrnè, eu TciBpt caodiUaatK-L }fi a rt karri, je serai» aimé

. 3 Tt kar€l, tn serais aune. etc

■0»t SCWOM-nF. , Obbc aa penatmel ’ - ■MK UUT-MIir- . C iBoat an persnnoel /. r>k rerbf kaont. atoo, (vaMM v. iae aaxuiaire. sert à foroker ce qu’on appelle les teiMfis

> temp» composes d’en xerbe pHocipal, on prend de ce
- : tCDJODrs îmmDable, soil qu’on le place avant en après le

Le > cùBpesLvetbie îr verbe aui...— _- ;. Le participe passé dn verbe principal se place avant le Terbe aasiliaire luumt, lorsqoe ce demief se ccinjQgoe an personoel ; il se püùee après le verbe aaxilûire, lorsque oelsi-et se coBJvgae à rimpersonnel. fftMJvf aù<a (*} in rcrit taoBt, a¥«b, c«aiai« aitriüùrt, «a perMiuul Teaps fatsr. Knrtë en iisi, faarai aàmtéiarti c : pèzo, ta anras aimé, elc. Tea^ eaadiLÑknnd. Eerfi m hé, famnie eiasé. tard li pi, ta «erais aime, eic. ■ODE STBJOCnr. Te«ps f star. R’am hizô barri, qne fate aime. r’az piz-j Itartt, qne bi aies aiaic, etc. Temps («BcKtieoQel. Ram Ifft karet, que j’eusse aimé. r’azpéft karti. que tn eussei aimé, etc. ■(H>E IM’LMIU. Temps lUimilé. Bêza iartt, avoir aimé. Psticipe |w«sem. O reza iartt, ayant aimé. ParlJcipe passé. B :i iarct. eu n «’y a point dlmpéntif an r— -^=- ■•vobe tmomtj parce qœ l’imper tj>s)oiirs une acâon, elc, qui l -Gwepkssèe, tandis que ce caœp. ir ccriç-e ■■e adioa, etc., qui est acconplie. ■OSE rsBtCAxa. Temps présent. ^areâ em 9és, f ai aimé. tarti ër’h riz, tu as aimé. kÊTtd f* ieis, il a aimé. tarti AoB riz, wsms avons aimé. karrâ ^•r’fceâs, toos aves «om^ imrei ki deû, fis Mit aimé. Ten^ passé iaipvfzit. Fcrr^ tm iôm, j’avais aimé. iartd és^M, tu avais aimé^ etc. i Ftyes le rer^ kaout, eo^ugué romeme rerfte p r imâfal, a p e nov teL ) Temps passé parSûl. lL2re4 tm Me’, j’ess aimé. kartë c fâé, tn eus aÏEsé, et : Camgmgmttm im rrrbe kaoBi, «vois, ameme auxUiairr, à Fimpertoiutel. E n’ja point de mode impératif. ] c’Aon TuK’k eiz iard, tous avez aime ki ko ieû : imrtt, us ont aimé. TeBfs passé îfjilaîl. Mt em hô» iartt, j’avais aine. u iz fôa hartt, tn avais aimé, etc. Toyts U vtrie bont, emjugmé comme rrrir pi-inf^l, « Tmftnem»cl. ’ Teaqis prëseot. Mi cm riz kmrH, fâ aimé, te éck risharti, tn as aimé. hài ai étés faret, 3 a aimé. ■î ima ri : iartt, sons avons aimé. DCeOecaaï^aisinpeat senîr de wmliSe ponr les teaips composés de Uns les verbes.