Aisi qu’en P. Rotgiers ne fetz cara marria
E tuit sei companho cant venc a la fenia ;
Car aisi lor es pres no i a cel nol maldia :
Descofit s’en retornan ab perda aicel dia.
En Wles d’Encontre a sa gent aculhia,
A la ciutat s’en intra cui el a establia.
Dels peire[r]s c’ant escozes an mot gran alegria
E tota la mainada que s’en es esbaudia
D’aicela vensezon.
Cant lo coms de Monfort c’om apela Simon
Ac mes seti a Terme d’entorn e d’environ
E auzit la[s] novelas, sapchatz que belh saub bon
D’en Wles d’Encontre et de son companho
Car el a los engens estortz de trencason,
E milhor car avian vencut aisel baron
Que a nom P. Roger, que ja Dieus be nolh don !
Qu’ieu cug qui li donessa trastot l’or de Mascon
Nos dera tan de joia com fe de la razon
Que om li a comteia la granda vencezon
Qu’en Wles d’Encontre fe aicela sazon.
Dieus ! e cant be lalh comta .I. gentil donzelon
Qu’en Wles d’Encontre i trames a bandon
Per guidar las peireiras els engeins que i son !
- ↑ — 1247. Ms. Qu’iau. — 1253. Réd. en pr. : Et quant s’es vengut al bout de quatre o cinq jours apres tout so dessus, lodit Verles a faict armar et metre en point una bona compania de gens valenta, laquala a bailada a conduire et gouvernar a ung valen home que per aleras era an el dins ladita cieutat ; et lor a bailada ladita artilheria per la menar aldit Termes, losquals se sont metuts a
