Lo comte de Montfort, si com dabans vos dis,
Pregeron tuit li comte, li princep el marquis
Que recebes la terra, la honor e lo païs ;
Es el per tal covent s’i es mes, so m’es vis,
Que eli li aidessen si mestier li aguis ;
E so volc que juressen cascus e lo plevis.
E lo coms de Tholosa a per so filh tramis,
Que li baro de l’ost, aicels de vas Paris,
Le volian vezer, cel qui so sei amis.
R. cel de Recaut l’amenec .I. jousdis ;
Li efans fo mot bels e fo mot gent apris,
Car Jaufres de Peiteus s’en es ben entremes.
No pot lo dux mudar que el nol congauzis
E lo coms de Sent Pol qui era sos cozis.
Li crozat an regart que l’iverns los prezis,
E son s’en retornatz a Trias e a Paris
De lai per Montpeslier.
La grans ost se depart, que no pot plus durer ;
Mas, ans que fos partida, s’en van li mesatgier
A Tholosa la gran, sis voldran acorder ;
En sel mesatge anero mot de bon cavalier ;
E dizo que faran tant com voldra jutger
