El Senher que perdonals peccadors perdonans,
Pos que la lh’a renduda e i es sos auribans,
Gart razo e dreitura e los tortz els engans,
E entenda las rancuras dels seus fizels clamans,
E defenda Toloza e governels amans !
Qu’en Guis en Guiotz parlan, en Folcautz e n’Alans,
N’Ucs en Guis de Levi e d’autres no sai cans.
En Folcaut se razona e a parlat enans :
« Senhors, ieu no soi Bretz, Engles ni Alamans,
« Per qu’ieus dic per entendre que aujatz mo romans :
« Cascus de nos deu esser planhens e sospirans
« Car nos avem perdudas las honors els bobans,
« E tota Fransa aunida els parens els efans,
« Que no pres major onta pois que moric Rotlans.
« Car nos avem pro armas e bos cotels e brans,
« Ausbercs e armaduras et elmes flamejans,
« E bos escutz e massas e correns alferans,
« E una gens vencuda, mieg morta, perilhans,
« Desgarnit, senes armas, defendens e cridans,
« Ab bastos e ab massas e ab peiras lansans,
« Nos an gitatz deforas si que i morin Joans,
« Qu’en tota ma companha no avia melhs armans.
« Totz temps er mos coratges perilhos e pessans
« Tro qu’en prengua venjansa e mos espeutz trencans.
« Totz le mons deu ben estre per dreit meravilhans
« Car vila desgarnida[ns] pot esser contrastans.
— N’Alas, » ditz lo coms Guis, « vos etz be remembrans
« Dels omes de Tolosa cons vengo mercejans ;
— 6055. lafora, corr. laïns ? — 6064. Ms. Encles.