Nur un kozo estan certa : Adjuvilo estan plu perfekta quam las antealas proyektos : It posedan losas qualesos, sen havi losas defektos. Quare ? Num pro la merito de sua autoro ? Tote ne ! Nur pro ke, venante dop itos, il profitin losa sperienco, ed estan la frukto e la rezulto de la laborado de tota generaciono de valorantas e sciencozas homos, quas konsakrin sua vivo e sua forteso a la studado de tia humana questiono.
Patro nosa, qua estan en cielos, santa esten tua nomo, advenen tua regno, esten farata tua volo, quale en cielos, tale anke sur la tero. Nosa pano omnadaga donen a nos hodie ; nosas ofendos pardonen a nos quale nos pardonan a nosas ofendantos, e ne lasen nos fali en tento, ma liberifen nos de malbono. Amen !
La luno su montrin super las arboros, ye la opozesituata horizonto. L’astro solitara poke e poke adalte iradin en la cielo : yen it pace sequadin sua azura voyo, yen it ripozin sur grupos de nubos, quas estin similas a l’pinto de altas montos kronizitas per nievo. Tias nubos, flexante e desflexante suas velos, su desfaldadin en zonos diafanas de blanka sateno, su dispersin en malpezozas flokos de spumo, o formin en la cielo amasos de blindifanta vato, tam dolcas por l’okulo, ke on kredin sentadi losa moleso ed elastikeso.
