Page:L'Éloge de Rien, dédié à personne - 3ème édition - Louis Coquelet, 1730.pdf/80

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
NIHIL
JOANNIS PASSERATII,
AD
HENRICUM MEMMIUM.



JANUS adeſt, Feſtœ poſcunt ſua dona Calendae,
Munus abeſt, Feſtis quod poſſim offerre Calendis,
Sicçine Caſtalius nobis exaruit humor ?
Usque adeo ingenii noſtri eſt exhauſta faculcas
Immunem ut videat redeuntis janitor anni ?
Quod nuſquam eſt potius nova per veſtigia quæram.
Ecce autem, partes dum ſe ſe vertat in omnes,
Invenit mea Muſa NIHIL ; ne deſpice munus.
Nam NIHIL eſt gemmis, NIHIL est preciosius auro.
Huc animum, huc igitur vultus adverte benignos :