Α Β
- A)SJ2ciXfcv. Λντ: tS α,ήΐίαΧνί.
’A^cfmi. y Ευβΰΐχ. "Αβαζί. ΤΌΐζ ’τΐα^ τιμΜ λίγμίνοΐί ίβουΜοίζ. Ό ’ ΑογΒίηΐζ on tJ ττίί aryia^ Θίκ?.>ΐζ μο-ξΎΟίλ^.
- ΤξΰφΜνχ ^i 7ia.!^i λτ^φθέίσα- , νίχξόϊζ Ό^ιοίΛ ’Τΰζ)ζ
τΰϊί’Άβα,ζίν ωζβίτΌ χίΐμίνη. ^ Κυ^^α»; Js a/3*^, Ό μν. βέσιν Ί-χ-ιν.
Ἀββᾶ : ὁ πατήρ. οἱ μὲν παλαιοὶ ἐκάλουν πατέρα τὸν θεὸν ἐξ οἰκείας διανοίας, ὡς Μωϋσῆς: θεὸν τὸν γεννήσαντά σε ἐγκατέλιπες: καὶ Μαλαχίας: ὁ θεὸς εἷς ἐγέννησεν ἡμᾶς καὶ πατήρ: οἱ δὲ ἐν χάριτι, ἀπὸ πνευματικῆς ἐνεργείας κινούμενοι. ὥσπερ πνεῦμα σοφίας εἶναι, καθ' ὃ σοφοὶ οἱ ἄσοφοι ἐγένοντο [καὶ δηλοῦται τοῦτο ἀπὸ τῆς διδασκαλίας] καὶ πνεῦμα δυνάμεως εἶναι, καθ' ὃ καὶ ἀσθενεῖς καὶ νεκροὺς ἤγειρον, καὶ πνεῦμα προφητείας, καὶ πνεῦμα γλωσσῶν, οὕτω καὶ πνεῦμα υἱοθεσίας. καὶ ὥσπερ ἴσμεν τὸ πνεῦμα τῆς προφητείας, ἀφ' ὧν ὁ ἔχων αὐτὸ λέγει τὰ μέλλοντα ὑπὸ τῆς χάριτος κινούμενος, οὕτω δὴ καὶ πνεῦμα υἱοθεσίας, ἀφ' οὗ ὁ λαβὼν πατέρα καλεῖ τὸν θεὸν, ὑπὸ πνεύματος κινούμενος. ὁ δὴ βουλόμενος δεῖξαι γνησιώτατον ὂν καὶ τῇ τῶν Ἑβραίων ἐχρήσατο γλώττῃ. οὐ γὰρ εἶπεν ὁ πατὴρ, ἀλλ' ἀββᾶ ὁ πατήρ: ὅπερ τῶν παίδων μάλιστά ἐστι τῶν γνησίων πρὸς πατέρα ῥῆμα.
" ,^W-^°^^ ’^'^^ 7^A8^ivoi$ 23cu9i3i.85’ JC) γχ,μΰν Ε- ι AopJiTtii;.} Cum plures fiierint Logothctx, qui ingenii monu- inenti rcliquerunt , cavc aliuin hic α Suida laudari putcs, quam Si- ineonem Mctaphraftam Logotlietjra , qui iiiitio Seculi X. floruit, & raultorum Sanftorurn martyria &c vitas literis mandavit. Hie- ronymus Wolfius in Prsfatione ad Excerpta Hiflorica SnitU , Latine ab ipfo ediia Bafil. MDLXXXI. non fine inligni errore exiilimavit , citari a Suida MetochitamLogothetam, quidiupoft, ideft, fecu- lo XIV. Sub PaLxologis vixit ; de qua hallucinatione nos monuic cruiiitilTiiTiLis Bcnlleius ’wxDtJfertatione ih rhalariJn Efiflolis, pag. 2j.adqueraLeitoi’cm rcmitto. Portus non folam ]iic, fcd ctiam aliis in locis apudSuidam, το Aojj^TOi, qiiod nomcn appcUativuni cilcpurabat, intcrprctitus erat, hiflorU Scriptor ; pro quo nos io- gothcta iii vcrfionc fubilituimus.
ΤξύφΜίχ ι5ϊ TmS-i ] Locum hunc mirificc illuftrat Bafilius
Sekucicnfis, Lib. i. de Vitei S. ihecU.^ig. %66. Edit. Parif. in Fol. ubi eandem hiftoriam, quam Suidas ex Logotheta hicattingit, nar- Mns, ait•. Ή Τξΰφαινα, y^ tS fXititii i.’ ^iin ΰ7τ{πασΆ, yjf-i τω μ,ί- yi^i τ Ινπ τγ &ίχλΆ»νί»ς λίΤΤΏ-^ν^^τασα. τ- ν^ή >,i’r:W)^i7Zi^7ziy »uoooif ζίί]•.φίξΐ^ τα ’^-ύίΤξϋ ΊΠ/.(>φ τ»? βα.χΰκ. Ύίττ®^ «Ί,’ Ai «τζϋ καλκ/Λί- »©- Χ’βΛγΛ!,. . e.• TryfTjnniA, ό" tcmporij iliuturnitate zicla, Cr f’"'^ Tnagnitudine dolms , JIjccIh caufa conccpti , animo deficiens , ij> ca- ligine oculis ojfn.fa,f!iiiio de fupertore Thextrt p.irtc deorfum fertur, jiixta Abacei , ψά eyat lorns ita. dicltis. Ex hoc loco iimiil appa- ret, quid vox "ΑβαΙί9 hic apud Suidam ligniticet : nimirum , lo- cum olim in Theatris ita di£lum. Videetiam Ducangium iuGlof- C;rio Grsc. v. ASa|.
K.vy.ai Ά αβαΐ, i fi,>i βα’σιι ’ίψν-] H3;c vcrba dcfunt in MSS-
Reg.
ΆΰβΖ] Totus Iiic locus fumptus cd ex Chryfoft. Homil.
XIV. in cap. νΐΐΐ. Epift. ad Rom. ut Pearlbnius, litcratj: Britan- nix dcciis qMondam maximum, in notula ad marginem Suida; fui redlc obfcrvaverat. Rcpcrict autem ifta Lcttof Tom.III. Oper. Chryfoft. pag. 1 1 j•. Edit. Savil. iibi cum nonnuUa reftius legantur, loaim huncSuids inde rcirtitui i>; cmendavi, " "c.cons -^] In prioribus editionibiis ik legitur, iOn-if x-yiu- ftst <ηφ.ί:: (hnf , cujus loco mcliorcm lettionem ex Chryloftomo
Α Β 3
"λξζΰίλίν. Di6tum pro dnQxXvi. Surfuni jc- tir. Άζα.ντ(^. Abanteus, qui pertinec ad Aban- tem. Et ’AQcfjkiSMi, Abantiades. Άζα,νΤΐί. Euboea. "aQcl^i. Idem llgnificat, ac apud nos Άζ<3.-ύοΐί, iive abacis. hoz^ouxtt^infaniiaTbecla mar- tyrio : Tryphana "vero animi dolore correpta , mortiiisfimiiis adAbaces confpiciebaturjacens. ΡΓορπενεΓΰ’Ά^αξ, dicitur, ’όμ^βαυηΛ-^^Ί , qui iiullam habet bafin.
Ἀββᾶ. Abba, Pater. Veteres Deum vocabant patrem ex mente propria : ut Moyses dicit, Deum,qui te genuit, de reliquisti. Et Malachias : Ille ’Deus, & ’Pater, qui nos genuit. Illi vero, qui gratia præditi sunt, Spiritus S. operatione moti id faciunt. Sicut enim datur Spiritus sapientiæ, secundum quem insipientes facti sunt sapientes (ut S.Scriptura nos docet), nec non Spiritus miraculorum, secundum quem infirmi mortuos excitarunt, Spiritusque prophetiæ,& Spiritus linguarum ; sic etiam datur Spiritus adoptionis. Et, ut novimus, Spiritum prophetiæ illum esse, a quo, qui cum accepit, impulsus, futura prædicit, gratia eum movente, sic etiam Spiritum adopdonis eum intelligimus, quem qui consecutus est, illo movente, Deum patrem appellat. Apostolus vero, ostendere volens, nos esse vere germanos Dei filios, Hebrærorum quoque voce usus est. Non enim solum pater dixit, sed Abba pater : qua voce liberi germani patres suos plerumque compellare solent.
ΆβΛτί?®-. Cujus acies durata non eft. Et οί.βα.τίΐοίζχ.’]©- , idcm quod άςο^.ώτό^’^©-. ’ΆΖχζλί• Abaris. Scytha, Seuth^e fiiius. Con- icnpfit autcm Oracula•, quar Scjftbkavoc^n- fubftitui. Wolfius Sc Portus verum hujus loci ienfum non fuerunt afleeuti.
Άφ’ a] Sic Chryfoftomus. In prioribus editionibus vero
male legitur οίφ’ ύν. η Ό ii] Pro ο !>;, quod in prioribus Edit. invito lenfu legicur, cxChryfoft. fubftitui "O ^e.
Vr/:inum.% i>-~ In Chryfoftomo redius, iit puto, legitur yi-))-
σ-.ό-ηηκ, cujus leilionis fcnium in vcrfione exprciri.
’Άί’α^Γτ-©-.] Fcrrum candens, aqus immerfum , durius eva-
dere notum eft. Unde πΆρ®- α/3«5Γτ@- dicitur ferrum , cujus a- cies immerfione in aquam durata non e(l. Sophocles in Ajace Flagellif. P• 39• Κα ja! γ^,ος to ieiv’ (ica(Ti^tu> το’ττ, ubi Scholiafta : Έν τ? βαφγ άχ- cc»nruj ά λΛ^©^• «■*» /ΛαΛβ» nit• ξαύητι^. Ρ. t Huc’lpcitat illudHomeri: Ε('> ueali •’V^S βύτττί μ,ί^Μλχ Cap^vtsf• ΙΟ Κα(’«β«ζ;7™ϋ^’]©-,<^75/Λ«•"’™1©-•] Hxc verbadefunc in Ed. Mcd. & 1 Codd. Parif. II Χξγια-ι^.ιίζ.] Oraculorum AbaridismeminitApolloniusH^/or. Cummmt. c. 4. his verbis: "Εγζ^ψί «J^t «sM ;tf’"^f*'«• ’^l Tt^iSf••^ (malim τκ? ;;«£«? ) ’=ίε«?Λ?’Λ•’<^ ’ " ^'«’ ?*%€’ " ’"" ’V^^’ ^mi. Smpjit etiam Oraaila, varias regicnes obiens, ψΛ hodte- queexfiant. Schol. Anftoph. ad Eq:iites, p. 351. "οτι Λί •uj* B«- e^v flegc. "AScce^>. cum Scaligcro ad Euii;b;_ Chron. Nimi. xMCCCCLIV. Sc Mauffacoad Harpocrat.) φ^ητ ’Ύι:£ξι>ΙξΜ<ι «λ- %,’^ ’}ία^ «e -η» ’E^U^c, ’A^XSan ’)>,ιιΖτ^, -«< ϋ’η' ’^'/%Υ«/ S^cSia cft, '^HO tempore Abann HyperboreHm quoqu> hgartim Ja- crontm caufTlJi Gnaam proftaum, ApolUm fcrv„jje, Sc Jic con- fcnpf.Jfe fsrum OracuL•, hodie Aiari.lis vucatfl•. Α 2 ^i^
