Page:Julien Delaite - Essai de grammaire wallonne - Le verbe wallon, 1892 (partie 1) et 1895 (partie 2).djvu/40

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.
— 30 —


Futur. Futur antérieur.
Ji sèrè. J’ârè stu.
Ti sèrè. T’ârè
I sèrè. Il ârè
Nos sèrans. Nos ârans stu.
Vos sèrez. Vos ârez
Is sèront. Is âront
SUBJONCTIF.
Présent. Parfait.
Ji seûye. J’âye situ.
Ti seûye. T’âye
I seûye. Il âye
Nos sèyanse. Nos âyanse situ.
Vos sèyîsse. Vos âyîsse
Is sèyèsse. Is âyèsse
Imparfait. Plus-que-parfait.
Ji fourihe, fouhe, sèyahe, sèyasse, èstahe, èstasse. J’avahe, etc. situ.
Ti fourihe, fouhe, sèyahe, sèyasse, èstahe, èstasse. T’avahe, etc.
I fourihe, fouhe, sèyahe, sèyasse, èstahe, èstasse. Il avahe, etc.
Nos fourihîs, fouhîs, sèyahîs, èstahîs, sèyîsse. Nos avahîs, etc. stu.
Vos fourihîz, fouhîz, sèyahîz, èstahîz, sèyîsse. Vos avahîz, etc.
Is fourihît, fouhît, sèyahît, èstahît. Is avahît, etc.
IMPÉRATIF.
Seûye. Sèyans. Sèyîz.
INFINITIF.
Esse.
PARTICIPE.
Stu ou situ (i intercalaire).