ΠΕΡΙ ΑΝΑΤΟΜΗΣ.
1. Άρτηρίη εξ έκατερου φαρυγγέθρου την εχφυσιν ποιευμένη ες αχρον πνεύμονος τελευτα, χρίκοις ξυγκειμενη’έμορυσμοϊς, των περιηγεο>ν άπτομενη κατ’επιπεοον άλλήλΐι)ν. Αύτος δέ δ —πνεύμων συνεξαναπληροί την χελυν, * τετριμμένος ες τα άριστε-ρά, πέντε ’υπερκορυφιόσιας εχ_ων, ας οή καλε’ουσι λοβούς, τεφρίνης /ροιης τυ-JÇWV, στίγμασιν δφρυο’εσι χεκεντημε’νος, φύσει ^soiv τενθρηνκόδης. Μέσω δ’αύτέω ή καρδι’η εγκαθίδρυται, στρογγυλο^τερη ^καθεστείοσα πάντων ζοΊων. Άπο δε ® της καρδίης ες ήπαρ βρογχίη πολλή καθηκει, και μετά βρογ/^ίης φλεψ μεγάλη καλευμενη, δι’ής Ο’ίλον το σκηνος τρέφεται. Το δε ήπαρ δμορυσμίην μεν έχει τοις άλλοις άπασιν, αίμορρωδεστερον δε εστί των άλλιον, υπερκορυφοΟσιας lyov δυο, « ς καλέουσι πυλας, εν δεςιοίς τόποις κειμένας’άπο δέ τουτέου σκαληνη φλεψ επι τα κάτω * νεφρών άποτεινουσα. Νε(οροι δε δμοιορυσμοι, την y ροιήν δε * εναλιγκιοι μηλοισιν άπο δε τουτέοον οχετοί σκαληνοειδεες άκρην κορυφήν κύστιος κείνται. Κυστις δε νευρώδης ουλή και μεγάλη * ^" εκαθεν δε κύστιος μετοχή, εις δ πέφυκε. Και τα μεν Ιξ άνα μέσον εντός φύσις " εκοσμήθη. Οισοφάγος δε άπο γλώσσης την αρχήν ποιεύμενος ες κοιλίην τελευτα, βν δη και *^ επι σηπτικής κοι-
1 Όμορισμοις Ε.-όμοιορυσμοϊς Trillerus. —’τετρημενος ες [τε τα δεξιά και] τα αριστερά Lind. —Triller propose de lire εις τα αμφότερα, ou άμφίστερνα, ou άμφω τα στέρνα. —II serait trop hazardeux de vouloir corriger, sans appui dans les manuscrits ou dans les passages parallèles, ces anciens textes d’anatomie où les erreurs matérielles et les fausses opinions peuvent tenir tant de place. — Πποκορυφώσιας C, Aid.— στύγμασιν Ε.-στίμασιν Ald. —όφροναγέσι vulg. —άφρώδεσι Lind. — όρφνώδεσι Foes in not., Trillerus. — όφροναγής n’est pas grec ; mais, dans un passage où l’on sait aussi peu ce que l’auteur a voulu exprimer, je préfère me tenir le plus près possible des manuscrits, lisant όφρυόεσι. Pour donner ce sens à όφρυόεις, je puis m’appuyer sur Marcellus Sidites, t<2, disant όφρυόεσσαι σΰκαι, en parlant de verrues. — *έών τέ θρηνιώοης C. —έών τε θρχνιώδη ; F. —τεθρηνιώδης vulg.-τεvθpηvιώδr, ς Foes in not., Trill. — ^ καθεστώσα C. — * της Ε. —της om. vulg. —ές τό πάν pro ές ήπαρ conjicit Β. Gunzius, Programma, p. 2ΐ.-βρ ; χίη καθήκει φλεψ pro βρογχίγι•… φλεψ Casp. Hoffmannus, Ι, de Thorace, cap. 7, ex conjectura. Lind. —βρογχίη pro βρογχίης C. — ’ ήπασιν Trillerus. — ’νεφρον C. — ^ έναλίγγιοι C, Ald.-è ; άκρ,ην Lind. κείανται (sic) C. — ’" έκάσταθε (έκά6ε, sic, C ; έ/.άστοτε Foes in not.. Lind.) δε κύστ-.ος μετοχή (μεσοχή C) είσω πέφυκε vulg. -έκάιταθε ni έκάζιε n’étant grecs, on a essayé diverses conjectures. Εκάστοτε en est une. Foes a aussi proposé έκαστάτω, ce qu’il traduisait par : longissime distenta vesica. Triller, lisant εγκας οέ κΟττιος et donnant à μετοχή le sens de conslriction, trouve dans ce passage la mention du sphincter de la vessie, traduisant : in iuia autem vesicae parte sive cervice, orbiculus quidam sive orbicularis et ambiens quidam musculus a natura formatus est. Pour moi, aussi embarrassé ici que mes prédécesseurs, je propose εχαθεν, et εις δ au lieu de είοω ; ce qui est très-près des manuscrits et, bien qu’obscur, donne un sens. — " έκόσμεν (sic^C. — " επισήμως pro έπι σηπτικής Cornar. έπιστ,ματ•.κως L. La leçon de L n’est pas autre chose que la conjecture de Cornarius, laquelle, du reste, est inutile.
