ανθρώπου ταύτα πάντα έχοντος, τέθραπταί τε εν άνθρώπω ταύτα πάντα ε/οντι, *δκόσα εγω γε νυν φημί τε και άποδείκνυμι.
6. Οι δε λέγοντες ώς ^εν εστίν οίνθρο^πος, δοκέουσί μοι ταύτ/) τΐ) γνίόμη κεχρησθαι • βρέοντες τους πίνοντας τα φάρμακα και άπολλυμένους εν ^τΐίσιν υπερκαθάρσεσι, τους μεν χολην εμέοντας, τους δε τινας φλέγμα, *τοΰτο εκαστον αυτέο^ν ενόμισαν είναι ^τον ανθρωπον, ο τι καθαιρόμενον είδον αύτον αποθανόντα * και οι το αίμα φάντες είναι τον ανθρωπον τ ?) αύτέτ) γν(ομν) χρέονται * δρέοντες άποσφαζομένους τους ανθρώπους και το αίμα ^έον εκ του σώματος, τοΰτο νομ(ζουσιν είναι την ψυχήν ^τω άνθρώπω * και μαρτυρίοισι τουτέοισι πάντες /ρέονται εν τοΐσι λόγοισιν. Καίτοι το μεν πρώτον εν τ^σιν υπερκαθάρσεσιν ουδείς πω απέθανε /ολήν μουνον καθαρθείς* αλλ* δκόταντις πίν) φάρμακον ο τι χολήν άγει, πρώτον μεν χολήν ^εμέει, έπειτα δε φλέγμα• έπειτα ^δέ επι τούτοισιν εμέουσί χολήν μέλαιναν άναγκαζόμενοι,τελευτωντες δέ*^ και αίμα εμέουσι καθαρόν. Τα αυτά δε πάσχουσι "και υπο των φαρμάκων των το φλέγμα αγόντων’ πρώτον μεν γαρ φλέγμα εμέουσιν,*^ έπειτα χολήν ξανθήν, *^ έπειτα μέ•" λαιναν, τελευτώντες δέ αίμα καθαρον, και εν τωδε άποθνησκουσιν. Το γαρ φάρμακον, δκόταν εσέλθν) Ις το σώμα, πρώτον μεν άγει δ αν αύτέω κατά φύσιν μάλιστα ^ **τών εν τω σιόματι ενεόντων, έπειτα δέ και τάλλα έλκει τε και καθαίρει. Ώς γαρ τα φυόμενά τε και σπειρόμενα, δκόταν ες τήν γην ελθη, *^ έλκει εκαστον το κατά φύσιν αύτω ενεον εν ττ) γν], ενι Οε και οςυ *°και πικρον και γλυκύ χαΐ αλμυρον
1 "Α εγο) τε φ. και άπ. Gai. ib. — ’ ένέστιν J. -ώνθρωπος AC. -δ άνθρ. L Q’, Gai., Mack., Baumh. άνθρ. sine ό vulg.-ôoxeOfft Α. -ταύτη om. ε. χρήσθαι AC -όρώντες Α.Ante τα addit ανθρώπους Α.τα om. C. — ’τοϊσι FJ. -καθάρθεσι FG (in niarg. ύπερκαθ. Ηγ) US.— < Post τ. addit δέ Α. αυτών Α. -αύτέω J. — ^ τόν.... εΤναι om. γ. δ τι και καθ. Α. -καθαιρήμενον (sic) C. -τοιαύτη ρΐΌ τη αύ. Α. -χρώνται, al. manu χρέονται Α.όρώντες Α. όρ. γαρ άποσφαζ. Lind., Mack. ρέον post σώματος J. — εν τω vulg. εν om. Α.μαρτυρίοι ( sic) J. -τούτοισι χρώνται sine πάντες Α. — ’ καίτοι το μέν πρώτον Α. -καίτοι (και C) πρώτον μεν vulg. -και πρότερον μεν EFGHIJKγε, Ald. -πρότερον Zwing. in marg. -Οποκαθάρσεσιν Ε. ουδείς ΑΚε, Gai.ούθεις vulg. ούχ εις FGIJL. Lind., Mack. -πως JK.που Gai. -μοΰνον AC. μόνον vulg. -μούνην Gai. -οπόταν Α. -πίη τις Α, Gai. — * έμε’ει ΑΟΕΠΠΚγε, Gai., Mack., Baumh. έμε’σει vulg. δε και φλ. AC (Η, supra lin.) γε. Gai. — ^ δ’ Gai., Mack. -δέ om. Α. τούτοισιν Α. ττί χολή pro τούτ. vulg. έμέσουσι J. και χολήν (Η, supra lin.) Κ VE ; Gal : — &vayx. om. A. —1° xai om. AB.-toùrà FGIIK, Ald.roadra AC Y :— Ta... xafapôv om. €. oéoxovor À. — 1 xoù om. FGIK, Ald. — yäp OM : À. — 2ér. Oë À. EavOny y. Gal. — 5 En. OÈ A. ôrav A. eicé)ün els B — 15 <@v om. €. —Tà GAho Gal. -&ç yap Tù À.-Gonep Tà vulg.— Onorav A. —2c AH.-—£is vulg. — 1 Elun A. -oùr® A. ÉvuT® vulg. (£. “om. C).-£wvroù B(He, supra lin.) Ky, Gal. -Eov B. — x. yà. ». mixpoy Gal., Mack. -xai y}. om. Kühn. Post oùv addit nai A. —£Axuoev EE A, Gal, Mack. eiç vulg. éwurèv J,
