και χολήν ξανθην τε και μέλαιναν, και ταΰτ* εστίν αύτεω ή φύσις 1του σωυ.αχος, και δια ταΰτα άλγε’ει και υγιαίνει.^ ’Υγιαίνει μεν ούν μάλιστα, δκοταν μετρίους εχτ) ταύτα της προς άλληλα κρησιος ^και ουνάμιος και του πληθεος, και μάλιστα μεμιγμένα ή • άλγέει * δε δκόταν τι τουτέων έλασσον η πλέον ή -^ χωρισθη εν τω σοίματι καΐ μη κεκρημένον η τοΤσι ^ξύμπασιν. Ανάγκη γαρ, δκόταν τι τουτέων χωρισθη και εφ’ Ιωυτοΰ στη,^ού μόνον τοΰτο το χωρίον, ένθεν εςέστη, επίνοσον γίνεσθαι, άλλα και ένθα αν επιχυθΐ), ’υπερπιμπλάμενον όδύνην τε και πόνον παρέχειν. Και γαρ όταν τι τουτέο)ν εξω του σο)ματος εκρυγ) πλέον τοΟ επιπολάζοντος, όδύνην παρέχει ή κένο^σις. * Ην τ’ αύ πάλιν ποιησηται εσο) την ^κένοίσιν και την μετάστασιν και τήν άπόκρισιν άπο τίον άλλο^ν, πολλή αύτέο) ανάγκη διπλην την όδύνην παρέχειν κατά τα ειρημένα, ένθεν τε εξέστη και ένθα υπερέβάλεν.
5. ^’^ Ειπον δη, S αν φησω τον ανθρο^πον είναι, άποφανείν αιεί ταύτα εόντ^α "και κατά νόμον και κατά φύσιν φημι *^δή εΤναι αίμα καΐ φλέγμα και χολήν ξανθην *^τε και μέλαιναν. ^*ΚαΙ τουτέοΐν πρώτον μεν κατά νομον τα ούνόματα διιορίσθαι ζοημι και ούδενι ^"αύτέων
1 Του σ. om. FGHJ. — δι’ αυτά Α. -ταυτ’ Gal. in cit. ib. — ^ ύγιαίνειν Gal.δταν ABFHIJKγε, Gal. ib., Lind. -ταΰτα om. Β. χρήσι&ς Gal. κρίσηος G. κρήσιος και om. A, Gal. in cit. ib, — ^ τε και Lini^., Baumh. δυνάμεως Β, Gal. ib. -Post μάλιστα addit ήν vulg. (μεν pro ήν Gal. ib.). -ήν om., εΐ supr. lin. al. manu A. -ήν est inutile, -η om. J. — ^ δ’ A, Gal. δταν AB. τούτων τι Α. πλέον Gal. ib. -π>εϊον vulg. εΐη vulg. -εΐη pour η est une faute fréquente. ig ή om. A, Gal. ib. -κεκραμεvov Gal. κεκριμένον C. μεμιγμένον Baumh. τοΐς Gal. — ^ πάσιν A, Gal. ib. δταν A. τούτων τι A. τούτων Β. εωυτοΰ ΑΒΕΗΚίγε, Gal. -έαυτου Lind. -έωυτώ CF. -έαυτω vulg. -μή στη FG1JL. — ^ ου μόνον τοΰτο το χωρίον ένθεν έξε’στη (το χωρισθέν pro τ. τ. χ. εν. εξ. Gal. ib.), επίνοσον γίνεσθαι (γενέσθαι Gal. ib.), άλλα χαι ένθα αν στη καΐ έπιχυθή (έπισχεθή, Gal. ib.) Α.-ένθεντε έξέστηκεν, ού μόνον τοΰτο το χωρίον επίνοσον γίγνεσθαι, άλλα και ένθα στη και έπιχυθή Gal. -ένθεν τε (τε om. Ε) έξέστηκεν, ού μό-ον τοΰτο (τουτοΙ ΕΚ6Η4Κγε) το χωρίον νοσερόν (επίνοσον Mack) γίνεται (γίνεσθαι Lind., Baumh.), άλλα και ένθα (addunt άν CE FGHIγε, Aid. ; άν στη και Zwins. in marg., Lind., Mack., Baumh.) έπιχυθή vulg. — ’ ύπερεκπιμπλάμενον Gal. υπερπληρούμενον Q’. ύπερε μπιμπλάμενον Κ, Gal. ib. -όκόταν ε, GaLτούτων Α. -πλέον Α, Gal. ib. πλειον vulg. -παρέχειν ε. -ή και νόσον pro ή κένωσις Gal. ib. -D’après Gal., έπιπολάζον peut signifier on ce qui surabonde ou ce qui n’a pas subi la crase. — * ήν τ’αυ π. A, Zwîng. in marg. ήν τ’αυ ταΰτα π. Lind. —ήν ταΰτα π. vulg.-i] ήν ταύτα πάλιν ο.-ήν τ’αυΟι ; Gai. —εΐσω ποιήστιται AC, Gai. —εσω ποιήσηται την κίνησιν Gai. ib. —εϊσω vulg. —’rr, v τε κ. ΕΡ6ΗυΚγε-τήν κ. τε C.αυτώ Αγ. —γ’αυτω Gai. ib. —ύπερε’βαλλεν Kûhn. —υπερβάλλει C.-ένθα τε έξέστη και δθεν υπ. Gai. ib. —’ « ειπών δε α Α, Gai. in cit. De Hipp. et Plat. plac. VIII, 5. ήν pro α K.άποφανεΤν αιει (al. manu άποφανήναί οι A), Gai. ib.άποφαινειν αεί ( αιει C, Lind., Mack) vulg. —ταύτα Zwing. in marg. —ταΰτα vulg. — » και om. A. —κ. κ. ν. om. C. —’δε A. δ’C, Gai. ib. —’^ τε cm. A. —’^ και om. Gai. ib. —τουτο)ν Α.-τόν νόμον vulg. —τον om. ΑΒε, Gai., Lind., Mack, —Ante τα addunt και Β, Lind., Mack. ούνόματα AC, Aid., Frob., Zwing.ονόματα vulg. διεωρίσθαι Aid., Frob.-Siyip-riaOai Gai. ib. —’^ αυτών AB. —τωΟτό C, Gai., Gai. ib., Kiihn, Baumh. —τό ovjto (ώυτό sine τό Β) vulg. το αύτο AFGJγεόνομα AB, Gal.
