Page:Hippocrate - Œuvres complètes, traduction Littré, 1839 volume 6.djvu/38

Cette page n’est pas destinée à être corrigée.


ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Séparateur


1. Ὅστις 1 μὲν εἴωθεν ἀκούειν λεγόντων ἀμφὶ τῆς φύσιος τῆς ἀν θρωπίνης προσωτέρω ἢ ὁκόσον αὐτέης ἐς ἰητρικὴν ἐφήκει, 2 τουτεω μεν ουκ επιτήδειος οδε δ λόγος άκούειν • ούτε γαρ το ^πάμπαν ήέρα λέγω τον άνθροιπον είναι, οΰτε πυρ, ούτε ιίδωρ, ούτε γην, *ουτ’ άλλο ούδεν, δ’ τι μη φανερόν εστίν ενεον Ιν τω άνθροίποι• άλλα τοΤσι fJouλομε’νοισι ταύτα λέγειν παρίημι. Δοκέουσι ^μέντοι μοι ουκ ορθώς γινώσκειν οι τα τοιαύτα λέγοντες• γνώμη μεν γαρ τη αύτέη πάντες χρέονται, λέγουσι δε ου ^ ταύτα• άλλα της μεν γνίομης τον επίλογον τον αύτον ποιέονται. Φασί τε γαρ εν ^τι εϊναι, ο τί Ιστι, και τοΰτ’ είναι ^τδ εν τε και το παν, κατά δε τα ούνόματα ούχ δμολο» γεουσιν λέγει ο αυτεων ο μεν τις φασκοίν ηερα ^"ειναι τούτο το εν τε και το παν, "ο οε πυρ, ο οε MOiùf^y δ οε γην, και επιλέγει έκαστος τω Ιωυτου λόγω μαρτύρια τε και τεκμήρια, α γέ εστίν ουδέν. ^^’^Οτε γαρ τγ) μέν αύτέν ; γνώμ•/) πάντες χρέονται, λέγουσι δ’ ου ^^τα αυτά, δηλον οτι**ούδέ γινώσκουσιν αυτά. Γνοίη δ’ αν τις τόδε μάλιστα παραγενομενος ^^αύτέοισιν άντιλέγουσιν * προς γαρ αλλήλους άντιλέγοντες οι αύτοι ^^ άνδρες των αύτέο^ν εναντίον άκροατέων ουδέποτε τρις εφεξής δ αύτδς περιγίνεται εν *’^τω λόγω, άλλα ποτέ μέν ούτος επικρατέει,

1 Μεν οδν Α. -• άνθρωπείης Α. -δσον Α. αυτής Α. ιητρόν P’Q'. άφήκει Α, Gai. -άφίκει vulg. -έφίκει Zwing. in marg., Mack. έφήκοι Ηγ. ό γαρ λόγος ό περί της φύσιος του ανθρώπου πολύς και δυσδιεξίτητος* δει γαρ οδν τόν άκροώμενον δσα ανήκει εΙς την νατρικήν, ταΰτα και μόνα λε’γειν, τα oè λοιπά εάν ώς άσυντελή προς αυτόν in marg. G. — τούτω Α. — •’ παν C. τόν οπΊ. Baumh. Artemidore Capiton supprimait ούτε γήν, parce qu’il ne connaissait aucun livre ancien ou il fût dit que la terre seule était un élément. Sabinus lisait : ούτε γαρ πάμπαν αέρα λέγω τον άνΟρωπον, ώσπερ Άναξιμένης, ούτε ύδωρ ώς Θαλής, ούτε γην ώς êv τινι Ξενοφάνης. — ^ ούτε AG, Mack. -ένεόν Α. -εν έόν vulg. Galien dit qu’on peut lire d’un seul mot ένεόν ou de deux εν έόν, mais qu’il vaut mieux lire de deux. Malgré l’opinion de Galien, ενεόν me paraît la véritable leçon. — * μέντοι A. -δε vulg. -ταϋτα pro τα τ. Α. -γαρ om. ε. -αυτή Α. — ®τά αυτά Ηγ, Gai. — ’ προίενται Α. τε Α.-τε οηι. vulg. — " τε pro τι, τούτο pro τοϋτ*, et το εν τεκαΐ om. Α. -τεproτt Gai. -δπερ pro δ τι Κ, — ’* το om. Gai. -τι pro τε Cούνόματα AFJK,Ald., Frob., Zwing., Gal. -όν. vulg.δέ Gai., Lind. -αύτών Α. φάσκων superfluum dicit in nol. Focs., om. Lind. — ♦•είναι τούτο Gai. in cit. de Eleni. I, 3, 1>aumh. -τυιτο εΤναι vulg. — " ό δε