μεν ανω, άνω, ην δε κάτω, κάτω. Ούδεν δ’ήσσον δει τους ^άσθενέας των ισχυρών φάρμακον πιπισκειν, αλλ’δμοιως’η μοΰνον ούτω,
τοϊσι μεν ισχυροϊς ισχυρον, τοϊσι δ’άσθενεσιν ασθενές. Τας δε πυρώσιας ποτοισι και ροφημασιν, ^ώστε τον πυρετον ψυκτηρίω φαρμάκω εκλύειν, ^καμμάρω ή άλλω τινι τοιούτω* και επήν ^μή λύσης
τω ψυκτηρίω, θερμαντηρίοισι χρω εξής" επήν δέ μη παύηται, ψυκτηριοισι πάλιν χρησθαι.
28. ^"Ικτερον ώδε χρή ? 95σθαι• επήν παραλαβής, τρέφε, και λουτροΐσι και πιαντηρίοισι και ποτοισι και σιτίοισι καθυγραινειν’τρεις η τέσσίχρας ημέρας’επήν δ’υγρανθί) το σώμα, καθαίρειν και ξηραίνειν’το σώμα, λιπαρά τε εξαίφνης εςαρύσαι, πάντη προσφε’ρων φάρμακον *^ δυνατόν υγρότητα εςάγειν* προς ^οϊ τήν κεφαλήν καθαρτηρίω ασθενεί* και ουρητικά πιπίσκειν* και ^’^προ τών σιτίων τούτον τονχρονον, ον καϋαιρεις την τεταραγμενην υγροτητα, ^ καταποτον δίδου, ως μή τρέφηται άπο τούτου του χρόνου το σώμα* όταν *^δέ ’"Άσθενεοντας (άσθενέας Α) τών ισχυρών φαρμάκων vulg. —άσθενέας de Α m’a mis sur la voie de la correction, qui est évidente. — ^ήν Α.— μόνον C -Ισχυροϊσιν Lind., Mack. — ^ώστε Α. —ώσπερ vulg. —’*Érot. Gl., p. 212 : καμμάρω, αΰτη ή λε’ξιςτών άπαξ είρημένων έστΙ, περιέχουσα οΰτως" πυρίας μεν τοϊσι πόνοισι και ροφήμασιν, ώς τόν πυρετον ψυκτηρίω φαρμάκω εκλύειν ή καμμόρω ή άλλω τοιούτω* και έπήν μή λύσγ]ς τω ψυκτηρίω φαρμάκω, θερ• μαντηρίψ χρω. Ζεύξις μεν ουν εν τφ δευτε’ρω τών έξηγητικών (τοϋτο δε τί βιβλίον) φάρμακόν τί φησιν ούτω καλούμενον ψυκτικόν. Διοσκουρίδης δε έ τω ε τών υλικών, φησί το άκόνιτον είρήσθαι υπό τίνων κράμμαρον, ώς θηλύφονον. Αύκος δε ό Νεαπολίτης εν τω δευτέρω τούδε τοΰ συγγράμματος έξη• γητικώ, δια τοΰ ενός μ φησι γράφεσθαι τήν λέξιν, ώς είναι καμάρω* δ εστι^ άλειπτηρίω’έσχηματισμένου του λεξειδίου άπο της κατά το πλείστον καμαρωτού σκευασίας. Υποτίθεται ούν’Ιπποκράτης λέγων, εάν μή, τα ψύχοντο προσάγειν. Έφ’ίδρώτι δε παραλαμ.βάνει Στράττιν εν κυνηγοϊς λέγοντα. Διό δωρος ό γραμματικός και Ζήνων ό Ήροφίλειος τό κάμορον, κάμμορον ή κά μαρον φασι καλεΤν τό κώνειον τους εν’Ιταλία Δωριέας, οίον κακόμορόν τ δν. Άμεινον δε οιμαι άναγεγραφέναι τους περί τον Ζεύξιν, είτα και Ζήνωνα Εικός γαρ, τό κάμμορον φάρμακόν τι ψυκτικόν είναι, ή τάχα τό κωνεΐον ΚαΙ γαρ τοΰτο τών ψυχρότατων έστι καταπλασμάτων, Ό γαρ Λύκος τέλεο" πεπλάνηται, του Ιπποκράτους ώς εΤδος τών ψυχόντων τό κάμμ.ορον ε’ιπόν τος. Προθεΐζ γαρ και τάς κοιλίας και τα ^οφήματα, εττηνεγκεν, ώς τόν πυρβ τόν ψυκτηρίω φαρμάκω εκλύειν, ή καμμόρω, ή άλλω τοιούτω, ώς τοϋ καμ μόρου εν τοις ψυκτικοις δντος. Ό γαρ σύνδεσμος ουκ άνευ διαζευκτικού κει ται. Προθεις γάρ τό ψυκτήριον ή καμμόρω πέρας, ου παύεται, άλλ’έπιφέρβ » και έπήν μή λύτης τω ψυκτηρίω φαρμάκω, θερμαντηρίω χρώ. Έδει γάρ, 1 τό κάμμορον έλεγεν, έπενεγκεΐν, οίον καμμόρω. Τίνα δε λόγον έχει έπι ττυ
